In de banken van de gemeenteraadsleden zitten hier Shahaira, Solange en Sherida. Gerard Smulders hield hen alle drie de microfoon voor. Hun reactie en die van de andere Pendrechtse ouders waren ongezouten. Op de publieke tribune zat veel pers en ook de ambtenaren waren goed vertegenwoordigd. Er gingen veel vingers de lucht in toen er gevraagd werd voor wie het een eerste kennismaking was met de raadszaal. Pendrecht werd naast deze drie vertegenwoordid door Brigit Jordan, Ika Henriquez, Ton en Petra van Splunter, de moeder van de vorige Miss Pendrecht Sarodjani Biharie en er zaten ook twee gezinscoaches in de zaal. Daarnaast was Vitaal Pendrecht vertegenwoordigd en zaten de projectleider Pendrecht Zet Door, de wijkcoördinator voor Pendrecht en de opbouwwerker in de zaal.
Marina Pool liet met lichtbeelden de onderzoeksresultaten van de Nationale Gezinsraad zien. Er waren 30 gezinnen geïnterviewd. Zijn bleken veiligheid voor kinderen om te spelen en op weg naar school heel belangrijk te vinden. Zij willen graag goede activiteiten voor hun kinderen. Saamhorigheid werd belangrijk gevonden en daar moet volgens de geïnterviewden nog veel aan gebeuren.
De rapportcijfers: Het Liskwartier voor kinderen een 5,3 en voor volwassenen een 6. Pendrecht krijgt een krappe onvoldoende 5,3 en 5,2. Voor Hoogvliet lagen die cijfers iets hoger.
De parlementsleden hadden vervolgens een stemkastje voor zich en konden een 1 of een 2 indrukken. De uitslag werd door een handige computerjongen direct zichtbaar gemaakt.
De apparatuur werd getest op hoe men de zaal vond. 89,5 % vond hem heel mooi en 10,5 % van de parlementsleden vonden hem maar niks.
Jantine Kriens ook wethouder zei heel trots te zijn op de raadszaal en vertelde moeder te zijn van twee dochters van in de 20-jaar te hebben, waarvan de ene in Doorn en de andere in Utrecht woont. Haar kinderen zijn aan de Heemraadsingel opgegroeid en zij vond die buurt behoorlijk onveilig voor hen. Er was toen nog sprake van Perron 0 en er waren dus regelmatig junkies in de directe omgeving van de singel.
De eerste stelling was: Speelplekken in de wijk hebben alleen zin als kinderen er veilig kunnen komen. Bij mij in de wijk is er teveel verkeer dus kan dat niet.
Eens 70 % Oneens 30 % was het resultaat. Pendrechtse ouder waren het heel erg eens met die stelling. “Ik heb mijn kinderen alles goed geleerd, maar sommige gedragen zich a-sociaal”, zeiden Sherida en Solange. De laatste wil meer maatregelen van de Nieuwe Unie voor haar huis om ervoor te zorgen dat kinderen niet pardoes de straat op kunnen lopen. “Auto’s rijden veel te hard in de Sliedrechtstraat”, is haar mening. Lionel Martijn werd gevraagd wat hij als bestuurder van de deelgemeente daaraan kon doen. “Ik heb niks over de Nieuwe Unie te zeggen, maar wij hebben wel veel overleg en daar wijzen wij zeker op deze dingen”, was zijn antwoord. “Zelf loop ik niet zoveel, trouwens!”
Ton van Splunter vond het uitstekend dat er van die 30 kilometerbordjes in de buurten van Pendrecht zijn gekomen, maar wie handhaaft dat? “Waarom komen die politieagenten van de Maasboulevard niet eens in de Krabbendijkestraat en dergelijke flitsen?” Leonard Geluk zei zich in te willen zetten voor meer aandacht van de politie aan handhaving van het instellen van die 30 kilometerzones.
Drempels hoger bleek niet te kunnen volgens Lionel Martijn, want er zijn wettelijke TNO voorschriften. Mevrouw Messemaker uit Hoogvliet zei de trotse eigenaar te zijn van een Starlet en die zegt iedere keer KRSSSSSS als ik over die drempels ga, dus zij was absoluut niet voor verhoging van drempels.
De volgende stelling was: De politie durft soms de wijk niet in of durft soms bepaalde mensen niet aan te pakken. Meer bevoegdheden voor de wijkagent zou een goed idee zijn. Eens 45 % en Oneens 55 %
Gerda Gietel vond dat de politie wel steeds lang op zich wachten. Zij is gezinscoach in Pendrecht en hoort dat van de ouders, die zij begeleidt. Lionel Martijn wil daar zeker aandacht aan schenken in het driehoeksoverleg van openbaar ministerie, politie en betuur en op die laatste plek zit hij vaak voor waar het om de deelgemeente Charlois gaat. “Dat politie de wijk niet in durft is onaanvaardbaar!” riep Jantine Kriens uit. Ton van Splunter belichtte een ander punt. “Ik heb meegemaakt, dat een surveillant zei, ik wil wel komen, maar ik ben de enige wagen op zuid op dit moment!”
Paula de andere gezinscoach van Pendrecht zei vanaf de publieke tribune: “Die angst wordt door de jongeren gebruikt. Zij spelen daarmee. Ik heb zelf een keer jongeren erop aangesproken en toen was hun reactie. Sorry hoor mevrouw grapje.” Het is dus vaak ook een kwestie van zelf op afstappen en niet bang zijn.
Het gedrag van mensen moet veranderen! Daarmee bleek 90 % het eens en 10 % het oneens.
Ika vond dat zij zelf ook een taak in de opvang van haar kinderen in de leeftijd van ouder dan 12 heeft. Brigit Jordan vond wel dat er voor haar zoon van 14 een plek moet zijn om ongestoord te chillen.
Sherida Macnack was het daar helemaal mee eens. Je moet met eigen leeftijdsgenoten op het Edah-plein zonder een hele lijst van verboden mee te krijgen met je leeftijdsgenootjes kunnen hangen. “Maar het is wel belangrijk dat ze op een bepaalde leeftijd de begeleiding er op afstemmen!”
Gezinsbeleid blijkt dus voor jongeren chill-beleid.
De moeder van Sarodjani Biharie vindt een jonkerhonk echt niks. “Ze gaan dan toch hun eigen gang en je hebt als ouder geen enkel zicht meer op je kind!”
De scholen in Pendrecht kregen van verschillende kanten veel lof. Een goede school doet veel voor haar omgeving. Shahaira is te spreken over de school en in Pendrecht is die school dicht bij huis. Dus is de weg voor kinderen lekker kort. “Kwaliteit van de scholen is goed in Pendrecht”, zei Bien Hofman, “die hebben een bindende rol en werken goed samen.” Een goede school werd veel belangrijker dan een buurthuis gevonden, bleek uit een stemming met handopsteken.
Verdraagzaam werd ook heel belangrijk gevonden. Los zelf je problemen met buren door er op af te stappen. Dat doet Jacqueline Cornelissen, bestuurder van Hoogvliet ook. Zij was verbijsterd over de reactie van omwonenden op 32 jongerenstudio’s, die gaan tot aan de rechter toe.
Brigit Jordan maakt dat ook mee in haar straat. Verbeter de wereld begin bij jezelf, vindt zij. Eigenlijk een probleem van de Nederlanders zelf niet alles accepteren, maar een beetje water bij de wijn.
Conclusie was dat de meesten terugkomen, als er weer een gezinsparlement gehouden wordt.
Marina Pool sloot af en wilde graag dat iedereen voor wethouder Geluk op te schrijven op een formulier dat hem aangeboden zou worden na afloop en waarop hij heeft beloofd die punten serieus te zullen nemen.
de wethouder zei benieuwd te zijn naar wat er opgeschreven was en zei ook dat bijvoorbeeld voor het Van Manenbad binnen het gemeentebestuur te zullen vechten voor het behoud daarvan. Accepteren dat jongeren chillen, maar zelf ook met je eigen jongeren iets doen, was hem uit het hart gegrepen. Er zijn volgens hem kinderen die op 2 manieren tekort komen. In hun leefomgeving en dat hun ouders laten hen in de steek laten. Hij heeft in de deelnemers aan het gezinsparlement alle vertrouwen.
Tot slot riep Gerard Smulders dat het nu: Chillen op de gang!” geblazen was.