Iedere week komen ze bij elkaar in de Open Hofkerk en maken hun bijzondere muziek. Een al even bijzonder orkest. Er hing een vlag over het Vierdagorgel in de Open Hofkerk met daarop een zon en hun naam: Arbeiders Mandoline Orkest Opbloei.
Zaterdag 17 maart gaven ze hun 70-jarig-jubileumconcert. De oprichting was op 1 me1 1941. Nederland was een jaar bezet. Er was een schippersinternaat en de familie Vink was daaraan verbonden. Zij begonnen het orkest als een soort van dekmantel voor een verzetsbeweging. Er werden Joodse kinderen geholpen onder te duiken. Voor meer details moet de stichting Hitorisch Charlois uitkomst kunnen bieden. Want de relatie van Opbloei met Charlois en Pendrecht is onmiskenbaar. Alhoewel pastor Johan Bos, maar één gemeentelid in het gezelschap meende te ontdekken, reperen ze al 15 jaar in de Open Hofkerk en zaten ze daarvoor in een schoolgebouw in de wijk. Toen zullen er vast veel meer wijkbewoners deelgenomen hebben in het orkest. Nu wonen ze verspreid over de regio.
Er hing een krantenartikel van het gouden jubileum in de Nevenburgt, het buurthuis dat er in 1991 nog was. Het stond in Pendrecht 1, nu de Zierikzeebuurt. Een fraie buurt om zo’n concert te geven. Pendrecht 1 was immers ook iets wat hoorde bij de rode arbeiders familie. Inmiddels ligt dat allemaal anders. De muziek is wat de mensen bindt. En muziek daar weten ze alles van.
Ze begonnen met een medley met daarin ‘Old McDonald, had a farm’, ‘You are my sunshine’ en ‘Rock Around The Clock’. Je raakte meteen thuis op de plek waar het muzikale hart van de meeste muzikanten ligt. Iedere keer kreeg het publiekcde neiging mee te doen. Dus ook het publiek was van een ‘zeker’ leeftijd.
Het koor is er overigens later bijgekomen. Karin Snel, zie foto, een collega van de dirigente kondigde hen voor de pauze steeds met een verkeerde naam aan als: ‘Sound for Fun’ na de pauze bood ze op de haar op het lijf geschreven komische manier haar excuses aan.
Het koor heet immers ‘Sing for Fun’. En ze zingen ook echt voor hun plezier. Dat spat van het koor af.
‘Somewhere between’ werd gezongen door Hans Broekhuizen. Zijn stem doet denken aan die van Karen Carpenter. Zijn omvang is volstrekt in tegenstelling met die super slanke front lady van dat vermaarde Amerikaanse familieduo.
Er kwamen overigens meer solisten voor in het concert.
Eén van hen had beslist geen microfoon nodig. Elsbjetna Tyc, zong liederen die aan Rusland deden denken. De mezzo-sopraan paste prima bij de mandolines, die prompt klonken alsof je naar een balalaika orkest zat te luisteren.
Marjan Horst is 7 jaar de enthousiaste dirigent van het orkest en van het koor. Dat koor repeteert in Barendrecht overigens. Soms liet zij leden van het koor de piano tussen haar en de muzikanten schuiven om mee te begeleiden.
Opbloei is een mandoline orkest, maar er was ook een dwarsluit, een klarinet, twee violen, een aantal gitaren en een bas. En natuurlijk mandolines in allerlei vormen. Er waren ook mandola’s maar wat dat zijn?
Voorzitter Piet Rook wist te vertellen dat Opbloei inderdaad uit de SDAP voortgekomen moet zijn. Hij vertelde in de pauze dat ze nu 15 jaar in de Open Hofkerk repeteren. Daarvoor zaten ze in de basisschool Jong Pendrecht aan de Sommelsdijkstraat.
‘We kwamen van de hel in de ….. kerk’, zei hij met een knipoog, ‘Een mooie ruimte toch. Prachtig gebouw, joh, voor zo’n jubileumconcert!’
Na de pauze werd er begonnen met een Mozart medley compleet met die klarinet en de Rondo a la Turque gaat ook prima op manoline.
Ook werd de Spaanse Eurovisiesong kraker ‘Eres tu’, gezongen door Hans Broekhuizen, waarbij hij hetzelfde hoge stemgeluid haalde als in de oorspronkelijke uitvoering. Zijn collega Broekhuizen zong ‘Het Dorp’ van Wim Sonneveld. Hij kreeg een daverend applaus van een publiek dat helemaal mee ging met zijn beschrijving van misschien wel, eh …, Pendrecht in de jaren 60.
En als je dacht dat er alleen maar oudere mandolinespelers en koorleden waren! Had je het helemaal mis een jonge soliste zong ‘One moment in time’ alsof Whitney Houston weer terug was. De dirigente knikte haar na afloop met bewondering toe.
Natuurlijk werd er aan het eind stilgestaan bij die 70 jaar mandolinemuziek. Piet Rook kreeg de microfoon en dankte iedereen die meegewerkt had aan het concert. Hij deed dat op een volsterkt onspannen manier. In zijn omgeving werd er heen en weer gerend om alle bloemen en cadeautjes op tijd bij de juiste persoon te krijgen. Hij bracht ook Frank Kramer in herinnering met het programma Hints. Kwam vanachter het katheder vandaan en maakte bewegingen om duidelijk te maken, dat het concert dan weliswaar gratis was, maar dat er toch prijs werd gesteld op een vrijwillige bijdrage in de 70-jaar jubileumdoos, die achterin de kerk stond.
En … er kwam een heuse toegift, waarvoor Marjan Horst vroeg of het publiek vooral mee wilde doen. Standing By van het London Chorale van Tom Parker klonk schitterend in de Open Hofkerk. Het nummer is in een volgend nieuwsbericht te beluisteren.
Niet alleen een fraaie kerk in Pendrecht, ook een schitterende collegezaal en ………….. een uitstekende concertzaal, die Open Hofkerk.
Na afloop vertelde Maja den Hollander, die samen met een handjevol wijkbewoners het concert meemaakte, dat ze genoten had. Zij was er naartoe gekomen omdat haar buurvrouw meedoet en ze vanuit haar woning het repeteren soms hoort.
Jammer misschien dat veel mensen uit Pendrecht niet wisten van deze unieke gebeurtenis. Maar over 5 jaar is er vast een nieuwe kans en wie weet doet de wijk dan volop mee.
Het zal voorzitter Piet Rook niet zoveel uitmaken. Hij keek na afloop tevreden de zaal in en dat kon hij doen, wnt het was tenslotte een daverend succes. Hij speelde fantastisch mandoline en werd bewonderd door een buurvrouw, die gitaar speelde tijdens het concert.