De geschiedenis van het Beertje

Ook dagburgemeester Mario Bosch treurt om de diefstal van het Beertje, hij was één van de wijkbewoners die er destijds voor pleitte dat het voor de wijk behouden moest blijven. Het enige dat hij nu kan doen is de geschiedenis van het kunstwerk vastleggen.
Het Beertje had een voorganger, de Potsenmaker, en het wrange is dat dat beeldje óók door diefstal is verdwenen.

De Potsenmaker is onthuld op 1 mei 1972 door de toenmalige burgemeester W. Thomassen ter gelegenheid van het éénjarig bestaan van Valckensteyn. Het door Adri Blok ontworpen bronzen beeld stond op het ronde pleintje achter de bushalte.

Op de ochtend van 3 oktober 1988 bleek het beeld opeens verdwenen; vandalen hadden het afgezaagd. Het is nooit teruggevonden, ondanks oproepen in Contact (het bewonersblad van OWG) en plaatselijke kranten. De verontwaardiging was groot en iedereen was van mening dat er een nieuw beeld moest komen.

Omdat de mal van de Potsenmaker niet meer bestond is ter vervanging een ander beeld van dezelfde ontwerpster gekozen. Om te voorkomen dat ook dit beeld ten prooi valt aan vandalisme is het niet op de plaats van zijn voorganger gezet maar op het grasveld vóór Valckensteyn waar het beter in het zicht staat.
Het beeld Beertje is onthuld op 24 september 1993 door Mia Dardaganidis, portefeuillehouder Financiën, Educatie en Minderheden van de deelgemeente Charlois.

Dagburgemeester Mario Bosch had eerder al bij Woonstad Rotterdam aangekaart dat het beeldje voor de wijk behouden moest blijven, het is naar zijn mening onlosmakelijk verbonden met Valckensteyn en dus met de wijk. Mario kreeg de toezegging dat dit ook zou gebeuren en te zijner tijd zou er dan, in overleg met omwonenden of andere belanghebbenden, een passende plek voor Beertje worden gezocht.

Vanwege de naderende sloop van Valckensteyn werd het beeldje, met sokkel en al, op 14 september j.l. uitgegraven en tijdelijk opgeslagen op het met hekken omgeven opslagterrein op de parkeerplaats. Er waren al verschillende ideeën ingediend voor een nieuwe bestemming, wel een bewijs dat het Beertje leeft bij de Pendrechtenaren.

Mario had toch wel zijn bedenkingen over de tijdelijke locatie van het beeldje, ondanks de toezegging van enkele buurtbewoners dat zij een oogje in het zeil zouden houden. Het is toch een verlaten hoekje waar je in principe ongestoord je gang kunt gaan en je kunt zo’n plek toch niet 24 uur per dag in de gaten gaan houden.

Helaas is zijn vrees bewaarheid geworden en de kans dat het Beertje ooit teruggevonden wordt is nagenoeg nihil.