Drie professoren op een rijtje: Mimount Hammouche, Elly Pesik en Mario Bosch. Ze werden bijgestaan door Bien Hofman en Rieks Westrik.
Bien Hofman wilde eerst nog een ‘vertrouwde’ setting maken in de kamer van de stadhuis, maar daar bleek weinig ruimte en weinig tijd voor. Die vertrouwde omgeving is immers van belang voor de wijkprofessoren. Om goed les te kunnen geven moet je je op je gemak voelen.
Mensen als Elly, Mario en Mimount hebben dat eigenlijk ook niet echt nodig. Zij zullen vast een gezonde spanning voelen, maar kunnen aan zo’n tafel ver verwijderd van de jury ook best hun verhaal kwijt. Kenmerk van de Pendrecht Universiteit is dat er wel even aandacht voor is. En voor de jury werd dat op die manier eigenlijk het best overgebracht.
De jury werd voorgezeten door Sietske de Vries. Zij nam de voorzitter waar, die schoof later aan. Die heette Chantal en deed in de tijd die ingeruimd was voor de vragen mee met het jureren alsof ze de hele sessie had meegemaakt. Duidelijk was de presentatie dus zeker.
De andere jury leden waren Frans Simons en Katinka. Zij werden bijgestaan door Annemieke van de Berg en een collega van Proxy en er was ook een ambtelijke vertegenwoordiger van de gemeente Rotterdam. De prijs gaat immers uit van het gemeentebestuur.
Elly Pesik beet het spits af en vertelde dat ze ere-doctor van de Pendrecht Universiteit is. Ze vertelde verder dat ze heel erg trots was op de vrouwen van het Vrouwenhuis Vitale Wereldvrouwen en blij is met de aanpak van de universiteit. Er wordt op die manier veel beter naar je geluisterd als bewoner is haar idee.
Mario Bosch liet merken dat hij alles weet over de geschiedenis van de wijk en weet waar de namen van de straten uit de verschillende buurten vandaan komen. Hij doet in dat kader voorstellen voor namen en merkt dat hij door zijn titel van dagburgemeester ook echt iets in te brengen heeft. Als voorbeeld voerde hij het Ovezandepad op.
Mimount is 4 jaar Pendrechtenaar, maar heeft gemerkt dat zij door zich met de wijk te gaan bemoeien in die tijd veel kennis heeft opgedaan en diverse buren van dienst kan zijn. Zij is actief in de avontuurlijke speelplek Stellenbos en kan ook daarmee een stempel drukken op de wijk.
Via een powerpointpresentatie en een goed gevulde collegemap werd geprobeerd de jury te winnen voor het uitverkiezen van de Pendrecht Universiteit tot winnaar van de Rotterdamse Vrijwilligersprijs 2010.
Er kwamen nog wat pittige vragen. Zoals, wat onderscheidt jullie nou van andere vrijwilligersorganisaties waardoor jullie die hoofdprijs zouden moeten krijgen. Dat is nog niet zo eenvoudig. Maar er kwamen mooie reacties. Zoals iedereen in de wijk kan meedoen. Niemand wordt uitgesloten. De Pendrecht Universiteit preekt niet voor eigen parochie en is niet in zichzelf gekeerd.
Na afloop werd er in Dudok nagepraat en afgesproken er op 10 december met veel mensen uit de wijk bij te zijn. En ook als de Pendrecht Universiteit de prijs niet krijgt er toch eentje iets gaat zeggen in de burgerzaal.
Sietske de Vries had de groep op het hart gebonden dat er tot 10 december, de dag van uitreiking niks bekend wordt gemaakt. Maar dat men toch voorbereid moet zijn op de eerste prijs en dat er dan wel een reactie wordt verwacht.
Elly, Mario en Mimount zijn dus goed voorbereid. De prijs kan komen.