Sherida wil het best laten weten, dat ze erbij hoort. Hier poseert ze voor de lavendel, die er rond de Vrouwenstudio Anganieta in bloei staat. Lavendel hoort er ook helemaal bij.
Zaterdag 18 juni was de eigenlijk dag. Toen waren er echter wel twee andere festiviteiten, die de aandacht trokken. Er werd uitgeweken naar een andere dag. En zeg nou zelf: iedere dag is toch geschikt voor een goed gesprek.
Aan tafel zaten; Lilin, Deyanira, Jahaijra, Kim, Nathalie, Aicha, Safia, Sherida, Brigitte, Mila, Alina en Rieks. Een gezelschap met mensen uit Cuba, Curaçao, Suriname, Algerije, Marokko en Nederland.
Na even voorstellen kwamen de vragen: Wat vind je van erbij horen en hoor jij ook bij Rotterdam en waar kun je dat aan zien? Fraaie voorbeelden kwamen langs. Mooi onderscheid werd er gemaakt, tussen zo nodig moeten en lief gevonden willen worden en aan de andere lekker je eigen dingen doen. Sherida gaf een mooi voorbeeld. Ze zag pas iemand met een vlieger in het Zuiderpark en voelde zich ineens zo in Suriname, dat ze meteen in het Sranang Tongo met de vliegenier aan de praat ging. Hij verstond haar niet, maar toch ontstond er iets, waardoor je je hier in Rotterdam helemaal thuisvoelt.
Aan dat thuisvoelen willen de deelnemers en Alina Cuartas de Marchena van TREF meer gaan doen. Misschien is het mooi om in die Pendrecht Universiteit een afdeling (faculteit) te beginnen, die wekelijks zo’n dialoog op touw zet. En als er dan op de site van www.vitaalpendrecht.nl nog mooie impressies van kunnen komen!
Dat helpt misschien om meerdere mensen in de wijk erbij te laten horen. Aan de deelnemers van het gesprek in de Vrouwenstudio zal het niet liggen.