Dialooggesprek in de kerk

De tweede dialoogtafel van Pendrecht stond in de Open Hofkerk.

Eerst luisterde men naar de preek van dominee Evert Westrik.

Na de dienst gingen 12 kerkgangers met elkaar in dialoog. Er hadden nog wel meer mensen aan de dialoog mee willen doen, maar helaas daar was te weinig ruimte voor. Eigenlijk is 7 deelnemers het maximum. Maar er deden in dit geval een drietal echtparen mee en die praten vaak als één.

Zij deden mee aan de Dag van de Dialoog. Dat betekende dat zij zich eerst voorstelden en weergaven wat hun eerste gedachte bij het thema van de elfde keer dat deze dag wordt georganiseerd was. Dat thema luidde: “Maak JIJ het verschil?”

Het nummer ‘Come d’Habitude’ van Claude François werd gebruikt om de juiste sfeer te pakken te krijgen aan de dialoogtafel.

Zo’n thema, de inleiding en de muziek riepen allerlei verschillende associaties op. Soms heel simpel en bij anderen weer heel emotioneel. Daar werd serieus mee om gegaan aan de bewuste tafel.

Daarna ging de groep na of iedereen weleens had meegemaakt dat hij of zij het verschil maakte. Opnieuw mooie reacties. De meeste deelnemers stelden zich zeer bescheiden op, maar werden dan door andere geholpen om een goed beeld te krijgen van de ander.

De derde fase in het dialooggesprek is dromen, dromen van waar men het verschil in zou willen maken. Om daar de juiste sfeer voor te krijgen, ging een klein groepje aan het werk om de lunch op tafel te zetten. Lekker verschillende soorten brood met divers beleg, een glaasje kir royal erbij, ander drinken en een mandarijntje toe.

Welke dromen kwamen daarbij naar boven. Sommige ouderen hadden zoiets van laat het nog maar lang zo blijven en mag ik daar nog maar een poosje van genieten. Anderen gingen verder. In een wijk als Pendrecht is een kringloopwinkel zeer gewenst en er is winkelruimte te over. Of ik wil me nuttig maken voor de kinderen uit de wijk.

In de fase dat de groep over wat ga je hier nou mee doen, kwamen de kringloopwinkel, het kinderproject en het genieten van onbezorgde oude dag opnieuw terug.

Inmiddels was de Armeense kerkgemeenschap druk bezig en moest er snel, snel opgeruimd worden. Dan gaat er weleens wat mis. En ja hoor, rinkeldekinkel, daar ging een wijnglas aan scherven.

Betty en Mirjam probeerden het kostbare kleinood nog te redden, maar vergeefs.

Toch een goed gesprek aldus de deelnemers, waar helaas geen foto’s van zijn.