Zondagmorgen preekte pastor Kees Bruin over het eerste wonder van Jezus. Het veranderen van water in wijn op de bruiloft in Kana. Hij leidde ook een bijzondere aanvulling aan de mis in. 3 Pendrecht Monologen werden opgevoerd in de Sint Bavokerk. De 4e monoloog kon niet meer opgevoerd worden Irene Lajeyna, lid van de kerk en speelster in een van de monologen, overleed in mei afgelopen jaar. Het water in de kruiken van de kerk bleef water, maar een heel bijzondere mis werd het wel.
Voor sommigen was het de eerste mis, die ze bijwoonden. Pastor Bruin vertelde over de bruiloft te Kana. Jezus veranderde er water in wijn. “Zijn eerste wonder”, aldus de pastor, “er volgden er een heleboel!” De kinderen uit de gemeente lieten aan het eind van de dienst zien goed opgelet te hebben. Zij wisten alle antwoorden op de vragen, die hen gesteld werden over de preek. Er hadden ook misdienaren meegedaan om het verhaal uit te beelden. Dat luisteren ging nog een hele tijd door. Een van de gemeenteleden grapte nog bij het verlaten van de kerk: “Ik heb nog even van dat water geproefd, maar eh
. geen wijn hoor!”
Cees Bavius, de regisseur van de Pendrecht Monologen, werd door de pastor naar voren gevraagd en vertelde over de achtergrond van de monologen: op zoek naar de Pendrecht Idealen, op zoek naar nieuwe idealen. Zoals Lotte Stam Beese de wijk ooit naar haar idealen ontworpen had.
In een kleiner zaaltje, waar het talrijke publiek maar nauwelijks inging, werd gekeken naar “Alleen de Bomen zijn nog van Toen”. Annie van der Velden, Nel van Dijk en Thea Abma spelen deze aflevering van de Pendrecht Monologen. De drie dames zijn alle drie protestant en in het stuk worden de tegenstellingen die er vroeger waren tussen gereformeerden, hervormden en katholieken en ook rooien mooi neergezet. Er werd hartelijk om gelachen. Ook de andere voorvallen in het stuk werden goed herkend.
Na de koffie werd er opnieuw met veel mensen in het kleine zaaltje verder gekeken naar “Uitstappen zonder Lawaai” en ook om dit stuk werd hartelijk gelachen en Orhan Zengin zag zelfs tranen in de ogen van een toeschouwster. Hij speelt samen met Hüseyin Karabulut deze monoloog. Spelen? Het werd een voorleesvoorstelling, maar dat doet niet onder voor echt spel. Het verhaal grijpt iedereen aan en is ook voor veel mensen heel herkenbaar.
Het laatst kwam “Bestemming Nederland”. Elly en Ruud Pesik speelden een thuiswedstrijd. Ruud is koster van de kerk en Elly doet er veel vrijwilligerswerk. Hun spel vond plaats in de kerkzaal. Een hele opgave om zonder geluidsinstallatie in zo’n grote ruimte te spelen. Het applaus was er na afloop dan ook naar.
Pastor Kees Bruin was na afloop zeer tevreden. Iedereen werd van roos voorzien, ook Cees Bavius en Pieta Bot. De laatste zorgde voor een schitterend script voor de monologen.
Er was dan wel geen water in wijn veranderd, een mooi wonder was er wel verricht. Oud en jong en mensen uit allerlei streken en van allerlei geloof hadden ademloos gekeken naar de Pendrecht Monologen.