Hier staat Gijs en leest vanuit de deuropening het gedicht voor aan het bezoek aan Pendrecht op vrijdag 20 mei. Hij deed dat in zijn outfit, waarmee hij iedere keer als het toneelstuk Pendrecht afsluit opkomt in een deuropening in het decor.
Gijs opent ook het stuk.
Nadat er foto’s vertoond zijn over het ontstaan van de wijk met als begeleidende tekst:
“Weids als het weiland verrijzen moderne woonwijken. Met alle voorzieningen van een echte buurt. Gelijke kansen voor iedereen.”
En dit is het gedicht:
De Steen van Pendrecht
Tekst Stefan van Hees naar het lied van Bram Vermeulen
Ooit heb ik een steen gelegd in een rivier op aarde.
Nu gaat het water er anders dan voorheen.
De stroom van een rivier houdt niemand tegen.
Het water vindt altijd zijn eigen weg er omheen.
Misschien eens gevoed door sneeuw en regen,
Neemt de rivier mijn steen en kiezel mee.
Om ze dan glad en rond gesleten.
Te laten rusten in de luwte van de zee.
Ik heb een steen gelegd in een rivier op aarde.
Hoop dat deze blijft bestaan.
Opdat, door het leggen van die steen,
Het water nooit dezelfde weg zal gaan.