Netty Smits begon er mee in de Grote Visserijstraat. Netty had altijd iets lekkers in huis voor kinderen uit de buurt. Zij kon er niet tegen dat bewoners zo liefdeloos reageerden op kinderen en omgekeerd dat kinderen dan op bewoners reageerden met het uitkramen van allerlei verwensingen, waardoor de sfeer er nog grimmiger op werd.
Netty’s verjaardag was 30 september. Netty schreef allerlei gedichtjes en verzorgde haar man, die in een rolstoel zat met zo’n zuurstoffles er aan. Ze zag op tv wat ze in Amerika doen een maand na haar verjaardag en ze greep dat aan om met kinderen langs de deuren te gaan. Kinderen in verkleedkleren, als politieman, als brandweerman, maar ook als spook en ze zongen wat. Netty had de bewoners gevraagd de kinderen te trakteren op snoep.
Ze vroeg Opzoomer Mee om wat geld voor het verkleden enzo. Een nieuwe campagne van Opzoomer Mee was geboren. Door heel Rotterdam doen er straten waar veel kinderen wonen mee. Netty is er inmiddels niet meer. In haar wijk Bospolder Tussendijken werd op een grootse manier aandacht besteed aan een vrouw die iets deed in haar buurt wat in de stad op grote schaal navolging kreeg.
Zou deze bewoner dat ook hebben? Het moet in huis een beetje de sfeer van halloween hebben, toch? Of is dat uiterlijke schijn?