Het is geen pretje om in een wedstrijd achterop te zitten bij een “oma”

“Ik ben al vijf hoor en je roept steeds dat ik mijn benen goed wijd moet houden, nou dat onthou ik wel. rij maar es wat harder was haar aanmoediging, want zo winnen we nooit.

Ze had al gauw in de gaten dat oma’s niet zo hard meer kunnen.
“Volgend jaar kom ik met mijn eigen fiets” en daar houden we je aan wedden dat je dan wel wint?