In een eerder bericht in dit nieuws werd beschreven wat er al te zien is van de opritten van de fietsbrug. In In de Kijkerd van mei 2013 stond het volgende verhaal over hoe de brug over de A15 gelegd zal worden en waarom hij aangelegd wordt.
‘In de ban van de ring’ heette dat artikel en de onderkop was:
Bijzondere brug vormt ‘Groene Verbinding’
Bijgaande foto’s stonden erbij.
Bij VDS Staalbouw in Vlissingen zijn ze al maanden geheel in de ban van de ring. En dat zal nog wel even duren ook. Het bedrijf werkt op dit moment aan een megaklus, namelijk de bouw van de Groene Verbinding, de stalen brug voor fietsers en voetgangers over de A15. En ringen spelen daarin een essentiële rol.
Milieucompensatie voor de aanleg van de Tweede Maasvlakte schiep de mogelijkheid in de Albrandswaard een prachtig natuurgebied aan te leggen: het Buijtenland van Rhoon. De verbreding van de A15 maakt mogelijk dat Rotterdammers in de nabije toekomst op simpele wijze de hindernis van A15 en Betuweroute kunnen nemen via een fiets- en loopbrug: de Groene Verbinding.
Aan de zuidrand van Pendrecht, ten zuidwesten van de begraafplaats Charlois, wordt sinds vorig jaar aan de voorbereidingen voor de nieuwe brug gewerkt. Maar de grootste klus gebeurt op dit moment in een enorme fabriekshal van VDS Staalbouw Vlissingen. Daar wordt de brug namelijk al in elkaar gezet.
Over snelweg en spoor
De ontwerpers zagen zich gesteld voor een dilemma; hoe leg je een brug aan over een zeer intensief gebruikte snelweg in de drukst bevolkte regio van Nederland, zonder de weg af te kunnen sluiten voor het verkeer? Met pal daarnaast nog het spoor van de Betuweroute bovendien? De meest onmogelijke, maar tegelijkertijd meest gewenste oplossing leek om de brug ‘vanuit de lucht op z’n plek te laten zakken’.
Enorme overspanning
Na diverse onderzoeken bleek wat onmogelijk leek, toch mogelijk! De oplossing is een brugconstructie die zo stevig is, dat er zo min mogelijk steunpilaren onder de brug nodig zijn. Het geheim: enorme stalen spantringen. Deze bieden de constructie zowel stevigheid als flexibiliteit; door de spantringen achter elkaar te plaatsen, vormen ze een ringvormige en enigszins slingerende verbinding over de weg. Deze ringen worden met een netwerk van stalen pijpen aan elkaar gelast; om precies te zijn; met 480 pijpen, dus 960 lasverbindingen! Ook het wegdek wordt er vooraf al ingelegd. Door deze vorm ontstaat een overspanning van ruim 100 meter, die ook zonder steunpilaren aan de onderzijde sterk genoeg is. In Vlissingen ligt inmiddels een groot deel van de gelaste brug al klaar; een stuk van zo’n 45 meter lang.
Spektakelstuk
In augustus dit jaar vindt een bijzondere operatie plaats. Dan worden de twee brugdelen over de weg van Vlissingen naar Rotterdam getransporteerd. Ze worden vervolgens met enorme hijskranen ’s nachts op hun plek gehesen en aan elkaar gelast. Een spektakel!
En dan is de Groene Verbinding een feit: niet alleen een technische hoogstandje en een handige recreatieve verbinding, maar beslist ook een architectonisch icoon.