Op het programma staan werken van Bach, Telemann, Lübeck, Vierne, Chausson en Dupré.
De toegang is gratis en er is bovendien ook nog koffie in de pauze.
Aan de deur bij het weggaan kunnen de bezoekers een bijdrage in de collectezak doen.
Een fraaie middag cultuur in Pendrecht.
Jeroen de Haan begon met het Preludium en Fuga in e moll BWV 548 van Bach. De organist zat bij de uitvoering niet stil op de bank achter het orgel. Hij ging helemaal op in Bach.
Vervolgens liet Wout Bosschaart via een improvisatie horen wat je allemaal voor klanken uit zo’n orgel kunt halen. Het ging van hoge fluittonen, alsof de lentevogels in de kerk zaten naar de lage bastonen. Hij begeleidde daarna vocaliste Linde Schinkel bij haar vertolking van “Das Glück” van Telemann. Na opnieuw een Bach vertolking van Jeroen de Haan kwam ze terug met “Die Falschheit”, een lied waarin de valsheid van Philidor die vriendelijk Stax goeden avond wenst en even verderop hem voor de grootste booswicht uitmaakt.
Voor de pauze werd afgesloten met het Preludium in g moll van Lübeck door Jeroen de Haan, maar hij werd daarin bijgestaan door Wout en Susanna. Want het orgel heeft veel registers en een soort van deur, die een organist niet alleen bedienen kan.
Na de pauze volgen modernere stukken van Louis Vierne uit de tweede suite “Pièces de Fntasie” opus 53, die vertolkt werden door Susanne Veerman. Waarna Linde Schinkel het Onze vader en Geheel schoon zijt gij, Maria op noten gezet door Ernest Chausson.
Susanne Veerman sloot af met Preludium en fuga in g, opus 7 nr. 3 van Marcel Dupré.
“Heerlijk om naar te luisteren, en te zien hoe hard ervoor gewerkt moet worden”, is het slotwoord van jan van Dijk. Hij legt de knieval die Wout Bosschaart zo af en toe maakte uit. “Er zitten registers op een lage plek op het orgel en dan moet je echt door je knieën.”
Hij nodigde iedereen uit om 25 september weer te komen. Dan zal Ron Tijhuis althobo spelen en zal hij zelf het orgel bedienen.
De concerten worden mogelijk gemaakt door de deelgemeente Charlois en de Nieuwe Unie.