Claudette wist eerste niet goed wat ze met die vreemde piepersnijer aan moest. Hij las haar verhaal uit het boekje dat gemaakt werd voor de manifestatie in 2003 voor. En vroeg wat er veranderd was in die 3 jaar. John trok nogal snelle conclusies en dacht dat Claudette ook een Vibkje had zoals in Spangen voorkwam. Dat bracht haar nogal in verlegenheid en ze kon niet steeds de juiste woorden vinden. Maar toen Diana Henriquez haar een hand op de schouder legde en het beeld wat duidelijker werd, liep alles op rolletjes.
Claudette weet veel van de kinderwereld in Pendrecht. Zowel vanuit haar eigen activiteiten op het pleintje aan het Westerschouwenpad, als op De Hoeksteen waar ze overblijfmoeder is. Een opvang van kinderen als Oma Van der Poel heeft ze niet, maar kinderen leren wel veel bij haar. 3 jaar geleden had ze een slooppandje aan de Oldegaarde via de Nieuwe Unie. Nu heeft ze de sleutels van een woning boven een winkel op Plein 1953. Er moeten nog wat dingen aangepakt worden, maar over niet al te lange tijd kan zij haar activiteiten met kinderen opnieuw vanuit een eigen plek voortzetten. Ze ziet er zelf erg naar uit en wordt vanuit de buurt ondersteund. De woning heeft ze via de POM gekregen. En ze kan nog meer steun gebruiken, want het kan niet allemaal uit haar eigen portemonnee.