Met zijn allen aan het eind van het college op de bank. 8 jongeren deden hun verhaal. Eén verhaal werd voorgelezen door Simone van Arendonk. Layla kon niet op de avond aanwezig zijn.
“Als je elkaar kent is de wijk hartstikke veilig voor je!”, was één van de eerste lessen van jongeren. Elkaar groeten kan een heleboel helpen, vindt Recep Yayla. Hij kan zich wel erg opwinden over het preventief fouilleren door politieagenten en heeft de indruk dat sommige agenten het leuk vinden om jongeren wel 3 keer te fouilleren.
Onder de 9 studenten waren onder andere Emile Goyvaerts van het Transfer Informatie Punt (TIP). Hij wilde graag weten of de jongens zich voor konden stellen, waarom ouderen zich vaak onveilig door hen voelen. Er werden al pratend voorstellen gedaan om daar iets aan te gaan doen. Een keer bij elkaar op de koffie, want als je elkaar kent dan ….
Harry de Boer van de Nieuwe Unie ziet graag dat er een initiatief komt om samen te gaan voetballen en het op te nemen tegen een team van ouderen.
Wil je ook langer in de wijk blijven wonen werd hen gevraagd. Opvallend was dat de meesten van de professors geen toekomst voor hen en hun kinderen in de wijk zien. “Die woningen, die er komen zijn toch niet voor ons,” en “in zo’n wijk laat je kinderen toch niet opgroeien”, waren reacties van de jongeren. Er moet echt een keer verder gepraat worden over dit onderwerp.
Er moeten in ieder geval meer dingen voor jongeren in de wijk komen, vinden zowel de jongens als de meisjes. Strengere regels vinden de meisjes ook van belang. De jongens vinden dat ze wat meer met rust gelaten moeten worden.
Zowel Klaas Notenboom, als Emile Goyvaerts prezen de jongeren dat ze op deze manier hun mening wilden geven. De vragen, die ze voor hun kiezen kregen logen er niet om en hun reactie was eerlijk en open. Ook hier blijkt de formule van de Pendrecht Universiteit te werken.
Het college krijgt vast een vervolg.