Radio Rotterdam hielp Radio Pendrecht op woensdag 19 december. In de Toneelwinkel Pendrecht aan Plein 1953 nummer 59 begon het programma met twee kerstverhalen en daarna verhuisde het gezelschap naar de overkant. In het Pendrecht Theater was het publiek getuige van een spel dat zich sfspeelde tussen de coulissen. Het publiek kon niet in de radiostudio zelf kijken, maar maakte mee wat er daar net buiten allemaal gebeurde.
De ruimte was verwarmd met een warmtekanon en het rook er dan ook heerlijk naar petroleum. Precies de sfeer voor een kerstfeest in crisistijd.
Het was ’s avonds gelijk ook de laatste keer dat het Pendrecht Theater gebruik maakte van de ruimte van de ALDI. De spullen moeten er allemaal uit. De ALDI gaat de ruimte zelf in gebruik nemen. Een toekomstige aflevering van de Radio Pendrecht Soap zal dus van een andere plek moeten komen.
Enfin waar ging het allemaal om? Johnnie zat in de bak. Hij had de boete die hij kreeg van de wijkagent niet kunnen betalen en moest daarvoor tot groot verdriet van de andere spelers brommen.
Emanuel de wijkgoereoe zat er misschien wel het meest mee. Hij had het erg te doen met Johnnie en wilde Imma, die later in het spel zijn vrouw Truus bleek te zijn, ervan overtuigen dat Johnnie mee zou gaan naar een wedstrijd van Sparta. Emanuel versprak zich. Tot grote verbazing van zijn medespelers bleek hij de man van Imma, Truus, te zijn. Emanuel bleek in het dagelijks leven gewoon Harry te heten.
Er ontrolden zich overigens allerlei tragikomische voorvallen in het Pendrecht Theater, tot groot vermaak van het publiek.
Ayden en Alice, bijvoorbeeld, lieten goed zien wat crisistijd in Pendrecht betekent. Ayden breide om zichzelf tegen de kou te beschermen. Hij had een brief van zijn moeder gekregen, dat ze het goed maakte in Turkije en niet van plan was terug te komen. Hij kon van de stufi, studiefinanciering, de huur enzo niet betalen. Ede verwarming al sowieso niet, dus zat er niks anders op dan warme kleding te breien.
Hij ging op de uitnodiging van Myra in om met haar het kerstdiner te doen. Myra had voorgoed tabak gekregen van die ‘losse handjes’ Danny.
Mevrouw Bollebakker maakte zich in een latere scene druk om het geruzie en het taalgebruik van het gezelschap. ‘Het is maar fokking dit en fokking dat!’, aldus de oudere Pendrechtse. Ze riep de anderen op eens aardig tegen elkaar te doen, dat hoorde tenslotte bij de kerst.
Oma Jopie wreef mevrouw Bollebakker intussen nog even fijntjes in dat het niet ‘fokking’ maar ‘fucking’ moest zijn. En herinnerde haar aan vroeger dat er toen ook wel onwel gevoegelijke woorden vielen. Bijvoorbeeld toen Willem het touwtje van de rollade niet kon vinden en zichzelf in de vingers sneed.
Een hele jonge Jantje Smit kwam in de Radio Studio langs met ‘O Denneboom’ aangekondigd door de presentator van het programma.
De dames gingen op hun beurt verder over de Tattoos en de spelden door de lippen van jongeren. ‘Je zou ermee moeten zoenen! Getver’, opnieuw klonk gegniffel in de zaal.
Zij bleken zelf prachtige kinderen te hebben alleen die ontbreekt het steeds aan tijd.
Ricky begon ineens spontaan ‘And so this is Christmas’ van John Lennon te zingen, maar hij werd prompt de mond gesnoerd, want er vonden opnames plaats en dan kun je geen herrie hebben, toch?.
Die Danny belde trouwens Myra tijdens het spel ook nog op. Maar ze moest niks meer van hem hebben. Met ‘Je kan toch naar het Leger des Heils! Fijne Kerst!’, sluit ze het gesprek af.
Jo en Do kwamen samen tot het lumineuze idee om tijdens de uitzending reclame te maken voor Spirido, Do’s winkeltje met Boeddha’s en dergelijke. Maar Agnes, Do, kwam tot de ontdekking dat mensen met de kerst enzo niet zo weg zijn van Boeddha’s en dergelijke.
Maar of de programma-makers dat ook een goed idee vinden?
Aan het eind van de show waren alle spelers op hetr podium en werd het opnieuw ruzie. Er klonk een stem van boven. De kerstengel, Wilco, greep in en riep iedereen op er een mooie kerst van te maken. En nou eens echt met dat gekrakeel te stoppen.
De Kerstsoap van Radio Pendrecht bracht de mensen trouwens goed in de stemming.
Dat was nog niet alles want terug in de Toneelwinkel las Cees Bavius nog een extra fraai kerstverhaal voor en ….. er was warme chocolademelk en heerlijke glühwein.