Op woensdag 4 mei (gisteren) vond de jaarlijkse Dodenherdenking weer plaats bij het monument De Vallende Ruiter. Ook namens Vitaal Pendrecht en de Kinderfaculteit werden kransen gelegd.
Het monument, een bronzen beeld van een ruiter die van zijn paard valt, staat aan de Mijnsherenlaan vlakbij Zuidplein. Erachter staan twee witte betonnen wanden met de volgende tekst: ‘Voor de ongenoemden die vielen voor de vrijheid onsterfelijk door het offer van hun leven’. Het monument is opgericht ter nagedachtenis aan de veertig mannen die op 12 maart door de bezetter werden gefusilleerd.
Kranslegging
De in Pendrecht woonachtige voorzitter van het comité Herdenking Linker Maasoever, Henk van der Pols, opende deze 77ste herdenking. Wethouder Adriaan Visser vertelde het verhaal van deze afschuwelijke gebeurtenis. Hij noemde daarbij feiten uit het boek dat de journalist Wagenaar erover schreef. Gedichten werden gelezen en kransen gelegd.
Stef Henderson en Harry Kock legden een krans namens Vitaal Pendrecht. Mounir El Harouni legde samen met een ander lid van de Kinderraad een krans namens de Kinderfaculteit. De muziek werd verzorgd door het koor van het Apostolisch Genootschap, een drumband uit Slikkerveer en de politiekapel Hermandad. ’s Nachts brandde de gasvlam nog voort en was de enorme bloemenzee een stille getuige van de herdenking.
Geschiedenis
Op de website 4en5mei.nl valt de geschiedenis van het monument te lezen: “In juli 1944 gaf Hitler het bevel te stoppen met de berechting van illegale werkers. De Sicherheitspolizei mocht nu zelf bepalen welke van hun gevangenen zonder vorm van proces werden gefusilleerd. Deze ‘Todeskandidaten’ werden als represaille voor een bepaalde verzetsdaad doodgeschoten. In de periode van eind september 1944 tot en met begin april 1945 zijn in Rotterdam 154 ‘Todeskandidaten’ door de bezetter omgebracht. De meesten van hen waren afkomstig uit de cellen van het politiebureau aan het Haagsche Veer.”
“Op 12 maart 1945 werden in totaal veertig ‘Todeskandidaten’ geëxecuteerd als represaille voor een aanslag op een functionaris van de Ordnungspolizei en de liquidatie van een Duitse SD’er en een Nederlandse helper. Op de Pleinweg in Rotterdam-Zuid stierven twintig mannen voor het vuurpeloton. De oudste was Teunis Johannes Abbenbroek uit Goudswaard (55 jaar), de jongste Jan Kerkhof uit Delft (19 jaar). Nog twintig mannen werden gefusilleerd op het Hofplein. Hier was Antonie Kranen uit Voorhout (45 jaar) de oudste en Abraham Limburg uit Voorschoten (20 jaar) de jongste.”
Symboliek
De website vermeldt ook de symboliek die erachter schuil gaat: “Het beeld is het laatste uit een cyclus die Martini maakte van een paard met een ruiter. In deze slotfase staat het paard tot het uiterste gespannen en gestrekt overeind, als een noodsignaal. De ruiter is, als door een groot wonder, nog net aanwezig. Het beeld kan worden gezien als de belichaming van verzet, maar ook als de mens die zijn greep verloren heeft op de krachten die hij zelf heeft opgeroepen.”