Een lunchvoorstelling?
Die was er in de 5 jarige geschiedenis van het Pendrecht Theater nog niet geweest. Vrijdag 1 oktober 2010 was het zover.
Cees Bavius opende trots het programma in de Toneelwinkel Pendrecht. Of zaols Cees, die winkel liefkozend noemt: onze foyer.
Rond de vijftig bewoners en werkers in de wijk waren op de uitnodiging afgekomen. Er was koffie, er waren krentenbollen en er was fruit voor een eenvoudige lunch. Cees vertelde over de geschiedenis van de voorstelling ‘Emma’ gemaakt in de wijk Hillesluis. De voorstelling kon daar niet afgemaakt worden.
Fijn dat het in het Pendrecht Theater wel kan. Als opwarmer las hij een tekst voor, die het samengaan van verschillende culturen in de straat, in de wijk, in de stad beschrijven en laten zien dat dat allemaal niet zo makkelijk gaat.
Het gezelschap stak vervolgens het plein over naar het Pendrecht Theater om daar de voorstelling ‘Emma’ te zien. ‘Emma’ gat over een meisje dat voor haar schoolexamen een presentatie moet geven over de wijk waarin zij woont. Dat is de wijk Hillesluis.
Het publiek trof Emma hangend over een schoolbank aan. In pyama en met grote pandapantoffels aan.
De stem van de docent riep haar. De docent kwam niet in beeld, maar zijn stem was ontegenzeggelijk die van regisseur Cees Bavius. Die een strenge docent neerzette.
Zij zou het examen niet alleen doen. Haar klasgenoot Lila zou er ook bij zijn, maar ….. Waar is Lila? Die bleek jarig te zijn. Toch geen reden om niet op je examen te verschijnen en je vriendin in de steek te laten, vond de docent.
‘Dan zul je het alleen moeten doen. Het is jouw wijk!’, aldus de stem via de geluidsinstallatie.
Emma, gespeeld door Christina Marighliano, deed dat prachtig op en op onnavolgbare wijze. In de beschrijving over de voorstelling wordt zij talentvol genoemd. Dat is nog zwak uitgedrukt.
Emma liet haar wijk zien door in de huid te kruipen van mensen, die in haar wijk wonen. Er kwamen een oudere verwarde vrouw langs, een Feyenoordsupporter, een opstandige moeder en Emma deed een hoofddoek op en speelde een meisje dat duidelijk vermalen wordt tussen twee culturen.
De wijk werd glashelder neergezet. Emma moet met een heel hoog cijfer voor haar examen geslaagd zijn.
Christine speelde natuurlijk in de lunchvoorstelling ook gewoon Emma, die worstelde met de presentatie en via haar mobiele telefoon informatie binnenkreeg over haar vriendin.
Lila was op haar 18de verjaardag op het vliegtuig gezet terug naar Somalië om daar te trouwen.
Ontroerende teksten van Pieta Bot, geloofwaardig gebracht door Christina en geregisseerd door Cees Bavius. Het verhaal greep het publiek heel erg aan. Menig traantje werd weggepinkt.
Een ontroerd publiek applaudisseerde staande voor een prachtige speelster.
Geen wonder dat er ook buiten Rotterdam belangstelling is voor de voorstelling.
In de foyer kreeg Christina nog veel schouderklopjes en bedankjes.
De lunchvoorstelling zorgde ervoor dat de nieuwe producties van het Pendrecht Theater in december worden vol verwachting tegemoet gezien worden.
De nieuwe Pendrecht Idealen of Dromen zijn in voorbereiding. En hopelijk zijn dat niet de laatste producties van het Pendrecht Theater.