In Pendrecht en binnen de corporatie zelf had al een afscheid plaatsgevonden op 22 december. Op 18 januari nam Marja de Bruyn afscheid van al haar contacten in de stad.
Plaats van handeling Las Palmas aan de Wilhelminakade in LP2 om precies te zijn. Buiten stond het logo van Woonstad, binnen een zaal vol en een leuk programma. Hugo Dittmar leidde het. Vijf genomineerde columnisten presenteerden hun oplossing voor Rotterdam Zuid. Een jury boog zich over wie van de columnisten de beste oplossing had. In een volgend artikel iets meer over de winnaar.
Na het programma vond de borrel plaats en kon iedereen Marja de hand drukken en een cadeau geven. Marja had overigens liever dat er geld ging naar de stichting Jarige Job voor kinderen, die door welke omstandigheden dan ook in armoede leven en niet de gelegenheid krijgen hun verjaardag te vieren.
Onder de mensen, die afscheid wilden nemen van Marja de Bruyn was ook Clasien Kramer. Het aardige daar aan is dat Clasien zich nog kan herinneren dat Marja stage kwam lopen bij Onze Woongemeenschap (OWG) in Pendrecht. Marja woonde toen ook in de wijk. Na haar opleiding werd ze paricipatiemedewerker bij OWG. Er zit dus om het zo te zeggen veel Pendrecht-herinneringen in beide dames. Clasien had dan ook een toepasselijk gedicht meegenomen voor Marja. Simon Manheim schreef het. De Draad is de titel en het stuk papier had er veel van weg dat Clasien het al in de tijd dat ze Marja leerde kennen typte op een typemachine.
Het gedicht eindigt met:
“Dan is er even weer verlangen
naar alles, wat niet werd volbracht.
Die draad, die alles doet herleven
waar ik van droom, waar ik van zing.
Die draad, aan elk van ons gegeven,
die draad is mijn “Herinnering”.
De bijeenkomst stond bol van herinneringen. Marja zei in haar reactie op toespraken van de voorzitter van de Raad van Commissarissen en de wethouder dat ze blij was dat iedereen gekomen was en dat ze zo de zaal overziend ook echt iedereen persoonlijk kende. Er was dan ook voor het handenschudden en cadeaus geven een rol bedacht voor Sophia. Die zorgde ervoor dat mensen niet te lang met Marja bleven praten en dat iedereen netjes op zijn beurt ging.
Zo was er ook de huurderscommissie van de Tiengemetenflat.
Zij namen hartelijk afscheid van Marja, Frans, Jeanne en Jaap hebben haar door de jaren heen op verschillende gelegenheden meegemaakt.