Natives? Ja, zo moet het voelen in echte crisistijd

Een deel van het publiek komt met de bus. Het gaat immers om een voorstelling van de Rotterdamse Schouwburg op locatie. Anderen komen op de fiets of met de auto. Te voet vanuit de bewoonde omgeving op deze avond niemand. Of het zou de bewaker van Watch Out moeten zijn. Hij houdt toezicht op de omgeving van het afgezette theaterterrein.

Het is lekker weer op woensdag 29 september, maar ook avond dus de kou rukt op. Om die reden heeft de organisatie plaids op de stoelen gelegd. Bij elkaar ongeveer 60 toeschouwers kijken naar de ontmantelde achterkant van 6 flatwoningen. Tussen de tribune en de flat ligt een winkelwagentje op zijn kant. Komt meer voor in de wijk, maar blijkt later te passen in de voorstelling. De plassen in het grasveld krijgen ook nog een speciale plek in het ‘bandeloos fysiek muziektheater’ zoals het programmaboekje van de ‘Internationale Keuze van de Rotterdamse Schouwburg het stuk ‘Natives’ noemt.

Door de stad heen worden er van 10 september tot en met 3 oktober allerlei internationale producties vertoond. ‘Natives’ van Wunderbaum is er eentje van en een bijzondere. Niet in een theater, een fabriek of een kantoor, maar in en rondom 6 flatwoningen aan de Hontenissestraat. De achtergevels zijn weg. Iedere woning herbergt bewoners en vanuit de rechterkelderruimte klinkt muziek. Toepasselijke muziek. Speciaal voor de voorstelling gecomponeerd door Remco de Jong en Florentijn Boddendijk. 5 acteurs: Walter Bart, Wine Dierickx, Matijs Jansen, Maartje Rommers en Marleen Scholten laten zien wat er gebeurt als er crisis, rampen in de stad, chaos alom, heerst. Hoe gedragen willekeurige bewoners van de 6 woningen zich dan.

Het licht gaat aan. Muziek en geschreeuw van vrouw in barensnood. Zij is alleen en schreeuwt het uit. Als haar kind geboren is, pakt ze de baby op en zegt: ‘sorry!’. Later wordt heel hard duidelijk wat dat sorry zeggen inhoudt. Er is niks in huis voor de baby. Een buurvrouw komt haar helpen en er wordt een wieg de kamer ingeschoven. De baby wordt provisorisch schoongemaakt, maar haar moeder ziet geen toekomst voor haar kind. En later in het stuk verstikt de moeder het kind in de wieg. Buiten achter de flat begraaft ze het kind. Haar buren kijken geschokt toe. Het publiek niet minder.

Zij worden geconfronteerd met allerlei schokken. Een kat die om zeep gebracht wordt, omdat er gegeten moet worden. Een jongen die op een brommer aankomt zijn hoofd bedekt met bloed. Hij heeft geprobeerd een vrouw te redden in de Metro en vertelt zijn ervaringen van kort daarvoor.

In het winkelwagentje wordt een dood paard aangevoerd en opgetakeld naar de bovenste woning. Ook eten. In de plassen voor de tribune kun je je wassen, maar je kan het water ook drinken. De spelers doen het allemaal, zeer realistisch. Klonken er vanuit het publiek in het begin nog grappige opmerkingen. Geluiden van afschuw nemen de overhand.
‘Ik ovuleer’, schreeuwt een buurvrouw en wil zich samen met haar buurman tot voortplanten.
Het is echt crisis. Decor, acteurs, belichting en muziek maken de reactie van mensen op chaos heel invoelbaar. De chaotisch situatie komt heel dichtbij.

Geen gezellige ervaring zoals in het vorige bericht over Restaurant Zuiderkroon. Wel één die tot nadenken stemt.

Kijk op de activiteitenkalender van deze site naar de volgende voorstellingen. Want na het einde van de Internationale Keuze van de Rotterdamse Schouwburg op 3 oktober, zijn er nog 4 voorstellingen in Pendrecht. ‘Natives’ gaat daarna het land in en zal ook in België vertoond worden. Het decor zal er dan anders uitzien.

In Pendrecht heeft ‘Natives’ een dimensie extra.
Je kijkt daar als het ware echt achter de voordeur.
De 5 acteurs zouden ook zomaar bewoners van de wijk kunnen zijn. Er is knap gebruik gemaakt van de slooplocatie. Zo’n crisis wenst niemand. En zit nu ook alleen maar in het hoofd van makers van dit stuk. Een knap stuk.