Corrie Vijfhuizen is één van de receptionisten. Je kunt zo zien dat Corrie een hartelijke en warme vrouw is. Je voelt je direct welkom. Ze grapt: “Ik heet Corrie Vijfhuizen, het zijn wel werkhuizen, dus geld heb ik niet!” En “Goh, ga je een foto van mij maken. Misschien word ik dan wel een bekende Nederlander.”
Je wenst het haar zo toe. De Nederlandse TV zou er heel gezellig mee worden. Ze doet ook zo tegen een meneer, die met zijn moeder komt en vraagt om een rolstoel. “Zet u zo de auto wel even op de parkeerplaats?” vraagt ze hem. Hij komt terug en biecht op dat hij de auto op de personeelsparkeerplaatsen heeft gezet. Niet op de grote parkeerruimte verderop. Corrie zegt dan: “Nou voor deze keer dan, maar pas op hoor!”
Ze heeft vanaf een afstand de openingplechtigheid gevolgd. Ze weet dat niet de locatiemanager erbij was, maar dat het hoofd behandelzaken een woordje heeft gesproken. Hij was niet de enige vervanger. Ook Lionel Martijn was er niet. Ed Goverde verving hem. Ed was voor het eerst in Slingedael. Als kleine jongen had hij wel op deze plek gespeeld. Hij zei ook dat hij niks van kunst wist, wel van wetenschap en van sport. Hij opende graag voor de eerste keer een expositie. Ed is immers ook nog niet zo lang bestuurder van de deelgemeente Charlois.
Nieuwsgierig geworden? Corrie en haar collega’s wijzen je vriendelijk de weg naar de galerij en naar de kunst. In de volgende berichten een tipje van de sluier. De kunst blijft minstens 6 weken hangen, aldus Corrie Vijfhuizen.