De jury bestond die morgen uit Clasien Kramer, Ida Maes en Sardar Fazliyar. Zij spraken eerst met elkaar af hoe ze deze zware verantwoordelijkheid met elkaar zouden delen.
Al snel kwamen Nel Boer, Riet van den Bosch en Maja den Hollander binnen. De gouden en de zilveren medaillewinnaars hadden een kleine voorsprong. Maja liep voorop het peloton van nog eens zes deelnemers.
In de Restaurant Zuiderkroon volgde een fraaie plechtigheid. Ida Maes hing de winnaars de versierselen om en Clasien Kramer sprak hen toe. De herinneringsmedailles werden door Sardar Fazkliyar om de schouders van alle deelnemers gehangen.
Zij hadden bijna anderhalf uur gelopen in de richting van het Zuiderpark. Gelukkig regende het niet tijdens hun ronde. Het zag er overigens wel dreigend uit. In de afgelopen maanden hadden ze al genoeg regen moeten trotseren.
Nel de Heer was de enige van het achttal dat zonder walkingsticks op pad gegaan was. “Nel kan zonder stokken!”, werd er gegrapt. “Nou ik ze wel hoor, maar deze keer ben ik maar een zonder gegaan”, was haar verklaring.
In het Restaurant werd nog even van een lekkere kop koffie genoten en werden de ervaringen van de wandeling uitgewisseld.