De Ocrietfabriek in Baarn heeft er duizenden van gemaakt. Destijds was het in de badcel van bijna alle nieuwe Nederlandse huurwoningen te vinden: het lavet, ook wel bekend als “de tobbe”. In Almelo noemde men het “de pot van Hendriks”, naar de toenmalige wethouder van volkshuisvesting die op grote schaal lavetten in de woningen liet plaatsen.
Het lavet was multi-functioneel: te gebruiken als gootsteen, waskuip, toilettafel, douchebak, zitbad en zelfs als wasmachine. Het was een degelijk product; gemaakt van een steenkorrel, gebonden door witte cement. Door plamuren en slijpen kreeg men het gladde oppervlak. Om het materiaal beter bestand te maken tegen chemische stoffen, werd het geocrateerd (= bewerkt met een speciaal gas). Het lavet had maar weinig onderhoud nodig en op de metalen ring rondom het afvoergat stond aangegeven hoe je het moest schoonhouden: REINIGEN MET VIM. De Ocrietfabriek heeft nog tot circa 1970 lavetten vervaardigd.
Deze twee exemplaren zijn gesignaleerd aan de achterkant van een flat in de Ellewoutsdijkstraat. Ze zijn door een handige bewoner voorzien van houten poten en hebben waarschijnlijk dienst gedaan als plantenbakken in het trappenhuis.