* iedereen is welkom
* we respecteren verschillen van elkaar
* we zijn vriendelijk naar elkaar
* we geven elkaar de ruimte
* we lossen conflicten op door te praten
* we zijn verantwoordelijk voor het welzijn van de ander
* we laten alles heel
* we laten alles schoon
Ze staan in viltstiftletters op het papier dat aan de muur gehangen wordt.
Volgens de schrijvers komt de Pedagogische Wijkvisie Pendrecht tot het opstellen van bovenstaande regels. Ze willen vervolgens van de aanwezige veldwerkers weten of die regels kloppen en hoe de regels in de wijk hun werk kunnen gaan doen.
De toneelwinkel is bijna te klein voor de groep en iedereen wordt uitgedaagd vooral te gaan praten met iemand, die je nog niet kent. Er zijn onder andere mensen uit de buitenschoolse opvang, van TOS, van de Bouwspeeltuin Pendrecht 7, vakkrachten in het onderwijs, een computerlerares voor ouderen, de buurtmakelaar, de JKZ-medewerker, de buurtagent, de opbouwwerker en stagiaires bij het Theater Project bij.
Met elkaar brengen ze in beeld wat er al is, wat er echt moet gebeuren en waar men van droomt dat er eigenlijk zou moeten gebeuren in Pendrecht. In kleine groepjes wordt daar verder op doorgepraat, zoals op het fotootje onder te zien is aan een tafel in de Toneelwinkel Pendrecht.
Eén van de belangrijkste conclusies is dat er breed in de wijk, in de straten en eigenlijk helemaal aan de keukentafel aandacht moet komen voor deze regels.
Iedere straat zou eigenlijk zijn eigen regels zelf op moeten stellen en vooral oud en jong met elkaar afspraken laten maken over de regels. En herhalen, herhalen en nog eens herhalen. Groeten neemt daarbij een belangrijke plek in: “Het begint met elkaar te groeten” en dat sluit naadloos aan bij de eerste regel:
Iedereen is welkom!