Na afloop van de plechtigheid werd Geert van der Laan door velen gefeliciteerd. Dat gebeurde in de vorm van een receptie in een zaal van de Utrechtse Universiteit met veel statieportretten van rectoren aan de wand. Een buste van koningin Wilhelmina is net zichtbaar achter Geert en er hing een groot portret van koningin Beatrix. Voor de camera van de Pendrecht Universiteit zette Geert ook nog even zijn fraaie baret op. Helaas is die niet echt duidelijk op het fotootje waar te nemen.
De plechtigheid begon om 16.15 uur precies in de Aula van het Academiegebouw, Domplein 29 te Utrecht. Een kleine Rotterdamse delegatie mistte net de eerste woorden van de bijzonder hoogleraar. Onverstoord sprak hij: “Neemt u plaats”. En later, nadat er tijdens de receptie verontschuldigingen waren uitgesproken: “Het zij je vergeven”.
De receptie vond plaats in hetzelfde gebouw. Maar niet in de aula. Onder orgelmuziek ging een stoet hoogleraren in toga gehuld naar de receptiezaal met de statieportretten van rectoren uit een ver verleden. “Kom jij daar ook tussen, Geert?”. “Nee, nou, ja, de geschiedenis zal dat uitwijzen.”
Het College van Bestuur van de Universiteit kan trots zijn op deze buitengewone hoogleraar. Zij nodigden dan ook een ruim publiek uit u om de oratie en de daaropvolgende receptie bij te wonen.
Uit de inhoud van de oratie van Geert van der Laan, deze korte strofe:
“‘Helpen als ambacht’, heet een bekend boek over maatschappelijk werk uit 1951. Daarin wordt gesteld dat maatschappelijk werk geen techniek is, maar een kunst en dus enkel techniek gebruikt. Hoe staat het met de ambachtelijkheid 55 jaar later?
De laatste twee decennia stond het ambachtelijke onder druk. De rationalisering van werkprocessen werd dominant, onder invloed van de logica van de staat, de bureaucratie en de markt.
Op dit moment komt in beleidskringen de professionele logica weer aarzelend in beeld en dat geldt op zeer bescheiden wijze ook voor de logica van de cliënt. De consequenties daarvan worden in deze oratie onderzocht, onder het motto van de website van de Universiteit voor Humanistiek: ‘De mooiste studie is de mens’.
Ambachtelijkheid betekent dan ook dat de mens weer terugkeert in het hart van het maatschappelijk werk. Geen abstracte mens, maar een mens van vlees en bloed.”