Voor de 69ste keer vond de herdenking op het Zuidplein plaats.
Het is de grootste herdenking op zuid. Op 4 mei zijn er verschillende plaatsen in Rotterdam waar stilgestaan wordt bij slachtoffers gedurende de tweede wereldoorlog. De plek met het beeld van De Vallende Ruiter geeft precies het wrange van de Tweede Wereldoorlog weer. 20 mensen werden vlakbij op 12 maart 1945 nog geen twee maand voor de bevrijding geëxecuteerd. Ze waren uit hun cel gehaald om naar één of andere plaats te worden overgebracht om te worden gefusilleerd.
Op die maandagmorgen werden maar liefst veertig mannen gefusilleerd, twintig mannen aan het Hofplein en twintig in de Goereesestraat. De jongste van hen was nog maar 18 jaar.
Dokter Lamberts had een praktijk aan de Pleinweg op slechts enkele tientallen meters afstand en heeft de dood van de twintig mensen geconstateerd.
Twee maanden later hield hij samen met anderen een collecte voor een sober monument. Het werd een houten kruis in twee bloemperken geworden, dat op 29 juni 1945 werd onthuld. Begin van de jaren 50 is het verplaatst, omdat er bebouwing omheen kwam.
Sinds 1988 staat De Vallende Ruiter op deze plek. Op een witte muur achter het beeld van Marino Marini staan twee witte achterwanden met de tekst: ‘VOOR DE ONGENOEMDEN DIE VIELEN VOOR DE VRIJHEID ONSTERFELIJK DOOR HET OFFER VAN HUN LEVEN’.
Daarmee omvat het beeld ineens veel meer dan die 20 mannen. De voorzitter van het herdenkinsgcomité Henk van der Pols memoreert trouwens iedere jaar ook alle anderen die hun leven gaven voor onze vrijheid.
Traditiegetrouw verzamelden de deelnemers zich in de ABN * AMRO bank op Zuidplein. Daar lagen ook de kransen uitgestald, die zo rond half acht door scouts werden meegedragen naar het monument. Voorop in de stoet liep de Harmonie Slikkerveer, daarachter de politiekapel Hermandad en het Jeugdkoor van het Apostolisch Genootschap. Onder de gefusilleerden bevonden zich ook een aantal politiemensen.
Namens het college van Burgemeester & Wethouders hield Hugo de Jonge een toespraak waarin hij stilstond bij wat er 12 maart 1945 gebeurde.
Anne-Marie Oosthoek-Dorenbos las een gedicht voor van Wim de Vries. Zij noemde dit een speciale tijd, de vooravond van de première van een toneelstuk over het achterhuis, waar Anne Frank in was ondergedoken.
Een lid van de politiekapel Hermandad blies de last post en daarna was het twee minuten lang stil op deze speciale herdenkingsplek.
Na die stilte legden verschillende groepen kransen voor De Vallende Ruiter. De gemeente Rotterdam, de pas geïnstalleerde gebiedscommissie Charlois, de politie, maar ook bewonersvertegenwoodigers, zoals Harry Kock en Huib van Dieijen legden vanuit Vitaal Pendrecht en namens bewoners van Pendrecht een bloemstuk neer.
De ceremonie werd afgesloten met het leggen van diverse losse bloemen door kinderen.
Het verkeer werd gedurende de plechtigheid omgeleid. Daardoor werd het een rustige en waardige gebeurtenis op deze 69ste herdenkingsdag.