Een volle zaal. Wasem op de ramen van het clubgebouwtje. Sinterklaas op de speeltuin Neeltje Jans. Maar kwam ie nou met die stoomboot over de Kerkwervesingel, of ……
De grote personenbus werd voor het Dr. Heftinghuis in de Sommelsdijkstraat geparkeerd.
De deur ging open en een hele reeks pietjes vielen pardoes op straat. Achter hen zo’n man met zo’n rood gewaad aan, staf in zijn hand, mijter op en zo’n aangeplakte baard en snor voor zijn gezicht.
Niks stoomboot of schimmel, gewoon een personenbus.
Het clubje liep richting de speeltuin en werd door de voorzitter van de vereniging ontvangen.
Binnen zaten allerlei pietjes en sinterklazen in zakformaat op lage bankjes en stoeltjes. Pepernoten en snoep op de grond en natuurlijk brokken speculaas op een dienblad.
Veel plezier en hard zingen.
De geluidsinstallatie van TOS was helaas moeilijk aan de praat te krijgen, maar toen de sint eenmaal zat werkte de microfoon ineens wel. Hij heeft mysterieuze krachten die Sint Nicolaas.
Zijn er nog vragen? ……. klonk het door de microfoon.
Komt Sarah naar voren en vraagt. Sinterklaas hoe is het met Americo?
Ja daar had ie niet op gerekend. Moest ie nu zeggen: Ik ken Americo helmaal niet. We zijn met een busje en ik ben …..
Nee hoor, na enig aarzelen zei ie: met Americo gaat het heel goed. Hij staat nu even in de stal uit te rusten, want vanavond moet ik weer met hem het dak op. Pakjes bezorgen en door de schoorsteen doen.
Toen stond Sarah op haar beurt toch even perplex. Paard op het dak, schoorsteen? Waar heeft die man het over …..
Laten we maar gaan zingen.
Na afloop van de happening was de conclusie. De kinderen vonden het leuk. Daar ging het tenslotte om.
Ja en hun moeders vonden het nog veel leuker. Alle smartphones legden de versierde kinderen al dan niet met de verkleedde man vast.
Leuke tijd en het duurt nog even tot die man uit Myra echt jarig is. Want het nog lang geen 6 december.