Leah Felter van het wijkgebouw de Middelburgt is er onlangs nog geweest en Brigitte Jordan een wat langere tijd geleden. Hun navelstreng is er begraven en zij weten zeker dat ze er een keer naar terug zullen gaan.
Ze kennen hun volkslied en weten waarom hun vlag er zo uit ziet.
Een mooi land.
Een mengelmoes van culturen. En die culturen zie je ook in Nederland terug. In de tent waren vooral de Creoolse zaken te zien en te proeven. Er is meer, maar dat komt vast de volgende keer.
Hindoestaans, Javaans, Pakistaans, Aruake-Indianen en Marrons of bosnegers, Chinezen en ga zo maar door.
En er os een taal. Straattaal. SrananTongo of Takki Takki. In Nederland hoor je er inmiddels ook van terug op straat. Doekoe is voor bijna iedereen duidelijk.
En hun liedjes. Iedere zaterdagavond komt er eentje langs in Raymann is Laat, als Tante Es het toneel op komt en veel mensen kunne het meezingen.
Leuke kraam en mooi voorbeeld van een cultuur, die achter veel Pendrechtse voordeuren schuilgaat.