Hij was zeer enthousiast over wat hij zag op Plein 1953. Voor hem staat vast dat dergelijke investeringen in Rotterdam keihard nodig zijn. Je kunt de huizen en de straten wel verbeteren, maar als je tegelijkertijd geen investeringen in de mensen doet. Dan zullen je pogingen om de wijk te verbeteren erg tegen vallen. Hij ontwikkelde Duimdrop, een speelcontainer die op een plein spelmateriaal aanbiedt aan kinderen. Nooit gratis en voor niks. Nee: voor wat hoort wat. Kinderen kunnen speelgoed lenen, tegen het inwisselen van waardebonnetjes, duimen. Kinderen kunnen die duimen verdienen door iets te doen voor het plein, op school of een sportieve prestatie leveren.
Later ontwikkelde hij TOS, Thuis op Straat. Ook op straat moeten kinderen en jeugd zich thuis weten. De school en thuis zijn situaties waarin opgevoed wordt. Op straat wordt soms die opvoeding grondig afgebroken. Door investeringen in mensen en materiaal op straat kun je ook zorgen dat kinderen en jongeren buiten ook op ‘koers’ gehouden worden. Het IJspaleis was zo’n investering. TOS Charlois droeg dat initiatief.
Andere organisaties maakten handig gebruik van de grote tent op Plein 1953. Ton heeft zit boordevol plannen om het klimaat op straat en tussen mensen onderling te verbeteren.