Sinds kort heeft de Rollator Werkplaats Pendrecht een nieuwe medewerker, Sardar Fazliyar. Hij komt uit Afghanistan en dat is meteen te merken.
Sardar Fazliyar komt uit Afghanistan. Hij ontvluchtte dit land en streek neer in Rotterdam. Hij woont aan de Oldegaarde in zo’n galerijflat en dat hebben zijn buren ook gemerkt.
Door Mensen Maken de Stad werd hij ontdekt als een inventieve buurman. Hij heeft veel in zijn mars. Hij nam daarna deel aan het Kangaroo-project, verbeterde zijn Nederlands door met Clasien Kramer in conversatie te gaan. Zij ziet hem inmiddels als een vijfde kind.
Tijdens de opening van de Olympische Spelen van Pendrecht in 2008 zong hij en speelde op zo’n Pakistaans/Indisch Harmonium in een gelegenheidsband met muzikanten van Surinaams Hindoestaanse komaf. Muziek is zijn passie.
Hij werkte na het Kangaroo-project bij een administratiekantoor en was even voor de wijk een beetje buiten beeld. Het kantoor ging failliet en het werk stopte. Dat houdt Sardar niet ‘achter de geraniums’ om eens een typisch Nederlandse uitdrukking te gebruiken. Hij ging graag in op de uitnodiging om zijn bijdrage te leveren aan de Rollator Werkplaats Pendrecht. Daar heeft het nu zo naar zijn zin dat ie samen met Cor Hofman aan een andere passie begon.
Bekend geworden door het boek van Khaled Hoesseini, De Vliegeraar, een landgenoot van Sardar, heeft hij Cor aangezet samen met hem een mooie vlieger te maken en die in het Pendrecht Museum op te hangen.
Wie weet vindt er nog eens op Plein 1953 een echte vliegerwedstrijd plaats. En wordt ie net zo spannend als die met enige regelmaat in Kabul plaatsvinden. Taliban of geen Taliban.
En zoals ze Pendrecht weten zijn er ook veel Curaçaoënaars, die van vliegers maken dromen. Dus wie weet?