Hij begaf zich eerst tussen het publiek en schudde velen handen.
Nadat hij aangekondigd werd nam hij het woord en sprak zijn nieuwjaarstoespraak uit. Hij begon met te zeggen dat hij op één dag na een jaar burgemeester van Rotterdam was.
Natuurlijk had hij het over de rellen en zei: ,,De overheid is de baas in de publieke ruimte. Laat daar geen misverstand over bestaan. Niet overlastgevende hangjongeren, niet een stel hooligans bepaalt wat er gebeurt. Wanneer grenzen worden bereikt of overschreden, grijpen we in.”
Hij vindt dat de overheid grenzen moet stellen. ,,De burger moet daarop kunnen vertrouwen. Een overheid die grenzen stelt, schept vertrouwen.”
Hij maakt zich zorgen over de verharding in de lokale politiek.
In Rotterdam, met 174 verschillende nationaliteiten, is er voor veel mensen maar weinig ruimte. Dat vraagt volgens Aboutaleb om respect en verdraagzaamheid. ,,Verdraagzaamheid is een groot goed want het is de belangrijkste grondstof van vertrouwen.”
Misschien moet Rotterdam een beetje worden als Parijs. Aboutaleb opperde dat het Noordereiland in de Maas net zoiets kan zijn als het Ile de la Cité in de Seine. ,,Met een geweldige kunstmarkt.” Rotterdam is al een beetje Frans als op 3 juli de Tour de France er van start gaat.
Hij vroeg of de mensen in de zaal die ooit wel eens een bedankje gekregen hadden van een bestuurder hun hand op wilden steken. Die handen waren er, maar hij sprak daarna zeer nadrukkelijk een dankjewel uit in de richting van de burgers van Rotterdam.
Een hartelijk en warm applaus was het gevolg. De burgemeester van Rotterdam sprak. Hij wil nog lang burgemeester van Rotterdam blijven en heeft torenhoge ambities.