Even zag het ernaar uit dat de Speeltuin Neeltje Jans ten onder zou gaan. De deelgemeente had al een scenario klaar liggen: de hekken weg en we hebben er een openbare speelplek bij. Dat gebouwtje kan ook maar beter gesloopt worden. Scheelt ons weer geld voor onderhoud en het subsidiëren van een vereniging. Zo’n bezuiniging komt de belastingbetaler weer ten goede.
Totdat ergens in begin van 2013 Vitaal Pendrecht zich ermee ging bemoeien. Die wilde de speeltuin teruggeven aan de buurt. Een aantal buurtbewoners zagen daar wel brood in en dat leidde tot een reeks van leuke dingen.
Er kwam een duo van twee vrijwilligers voor elke dag van de week behalve zaterdag en op twee dagen zelfs één beroepskracht, Korkos Mekonen, en op woensdag twee TOSsers. Zij zorgden ervoor dat de hekken opengingen van 12 tot 17 uur. En er kwamen dagen met speciale activiteiten.
Op de dag van NLDoet onderging de speeltuin een fikse schoonmaakbeurt. Er kwam een nieuw bestuur en de plannen om te speeltoestellen op te knappen werden ook bij de kop gepakt.
Het nieuwe bestuur ging met TOS overleggen en vroeg hen om eens langs te komen om de zaken wat beter op elkaar af te stemmen.
Dat gebeurde afgelopen week. Kijk maar eens op de foto. Een hele tafel vol.
En er werden mooie plannen gesmeed. Farrah van TOS gaat bijvoorbeeld aan de slag met een meidengroep. Cora gaat de financiën doen, zodat het enige overgebleven bestuurslid Carla van den Hoek zich in Vreewijk, waar ze inmiddels al een aantal jaren woont, geen zorgen meer hoeft te maken over ‘haar’ speeltuin.
Zij stond er samen met Michael Blijden, die de laatste overgebleven vrijwilliger was en bovendien al ver boven de pensioen gerechtigde leeftijd is, alleen voor. Ze kan nu met een gerust hart de zaak aan het nieuwe bestuur overlaten.
Het gaat allemaal overigens niet altijd van een leien dakje. Want iedere vrijwilliger en alle bestuursleden hebben zo hun eigen ideeën over hoe het zou moeten.
Gelukkig geeft de nieuwe voorzitter, Bien Hofman, op een zorgvuldige manier leiding aan de speeltuin. Zij hanteert de methode van de sociocratie en zorgt daarmee voor draagvlak en het serieus nemen of zo nodig wegpoetsen van allerlei bezwaren, die er zouden kunnen zijn om een bepaalde stap te zetten. Ook activiteiten moeten de instemming hebben van iedereen. Dat gaat met consent (geen bezwaar) van allen die de speeltuin een warm hart toedraagt.
En die groep blijkt inmiddels tot groot plezier van de kinderen, hun ouders en ook grootouders, behoorlijk talrijk te zijn.