Op 22 december stond onderstaand artikel in de Stadskrant van de gemeente Rotterdam:
De kleintjes laten weten wat zij willen tijdens het kindercollege.
De Pendrecht Universiteit heeft de rollen omgedraaid en zet bestuurders en ambtenaren in de schoolbanken.
De Pendrecht Universiteit is een initiatief van bewoners om kennis over te brengen op elkaar én op professionals, zoals ambtenaren en medewerkers van woningcorporaties. Dit doen ze door allerlei verschillende colleges te organiseren. Projectleider en vrijwilliger Bien Hofman vertelt: ‘De colleges gaan over onderwerpen waar de bewoners mee bezig zijn. Dat kan dus zijn over veiligheid, maar ook over de buitenruimte.’ Of bijvoorbeeld een kindercollege, zoals een aantal maanden geleden gehouden is. ‘We lieten echt de kinderen aan het woord. Wat vinden zij belangrijk? Wat is voor hen aantrekkelijk? Het is erg leuk om te horen hoe kinderen denken.’ Dat het initiatief wel degelijk zin heeft, was na dit college goed te zien. ‘Er komt nu echt een speelplaats die de kinderen graag willen. Op deze manier wordt het gevoel versterkt dat ze ook zelf op ‘hun’ speelplaats moeten letten.’
Confronterend
Wie verwacht dat Pendrecht Universiteit een groot en imposant gebouw is, heeft het mis. Het is slechts de naam van het project. ‘We willen geen geld uitgeven aan een duur gebouw, maar gebruiken de hele wijk als universiteit. We geven de colleges bijvoorbeeld bij mensen thuis, in een wijkgebouw of gewoon in een plantsoentje. Dit is afhankelijk van het onderwerp.’ Binnenkort komt er bijvoorbeeld een college over scootmobiels. ‘Hiervoor zet ik een parcours uit in de wijk en laat ik professionals de route rijden op een scootmobiel. Dit kunnen bijvoorbeeld mensen zijn die over de buitenruimte gaan. Zij zien dan direct waar bewoners tegenaan lopen. Dat kan confronterend zijn, maar het is wel duidelijk.’
De Pendrecht Universiteit wordt gerund door bijna 150 vrijwilligers. Dat betekent echter niet dat de activiteiten zich beperken tot deze personen. ‘Dit initiatief is echt voor alle Pendrechtenaren,’ benadrukt Bien. ‘We gebruiken de hele wijk en iedereen die er woont. Ik ga ook gewoon de deuren langs. Als ik weet dat iemand veel kennis heeft over een onderwerp waar we een college over geven, bel ik aan en vraag ik of diegene wil meedoen. Soms vinden ze het eng en zeggen ze eerst nee, maar dan komen we er uiteindelijk toch samen uit. Dit gaat ook steeds beter, omdat mensen zien dat we elkaar en de wijk zo kunnen helpen.’
Vrijwilligersprijs
Afgelopen maand ontving het project de Vrijwilligersprijs 2010. De onafhankelijke jury noemde de Pendrecht Universiteit origineel en effectief. ‘Door het tonen van respect worden mensen gemotiveerd hun mening te uiten,’ staat er in het rapport. Naast de eer, bestond de prijs uit een geldbedrag van €7500,-. Wat ze met het geld gaan doen, kan Bien nog niet verklappen. ‘Ik heb wel een idee, maar dat moet ik nog overleggen met de vrijwilligers. Maar ik kan wel zeggen dat het iets blijvends wordt, iets waar we allemaal wat aan hebben.’