Tijdens een minisymposium onder de noemer van ’10 jaar Dag van de Dialoog’ in Dependance Centrum voor Stadscultuur werd de kick-off gegeven voor de 10e Dag van de Dialoog op 7 oktober aanstaande.
Het werd een feestelijke bijeenkomst.
Imad El Kaka gaf leiding aan het minisymposium ’10 jaar Dag van de Dialoog’ in Dependance Centrum voor Stadscultuur (gevestigd in het in het Schieblock aan de Schiekade 189).
Dit minisymposium was tevens de kick-off voor de 10e Dag van de Dialoog op 7 oktober 2011.
In verband met het jubileum werd een extra grote kick-off voor iedereen die op 7 oktober een bijdrage gaat leveren georganiseerd. Op 22 augustus vond dat symposium plaats en het was nadrukkelijk de bedoeling om heel Rotterdam ‘in Dialoog’ te krijgen!
Er was een afwisselend programma samengesteld met interessante sprekers waaronder de burgemeester Ahmed Aboutaleb. En de deelnemers was op het hart gedrukt hun mooiste (Dag van de) Dialoogverhalen van de afgelopen 10 jaar mee te nemen en zich voor te bereiden op een middag vol interactie, dialoog en betekenis.
Het programma startte met een bijdrage van Arie van der Krogt. Hij zong een aantal van zijn karakteristieke liederen. De laatste was de dag ervoor geschreven en ging over de Dag van de Dialoog.
‘Alloch, autoch, het gaat om de toon!’, zong de stadszanger toepasselijk.
Stadsdichter Jana Beranová las een drietal van haar gedichten voor. Zij liet overigens in het midden of het er drie zouden worden. Misschien was het publiek wel helemaal niet zo enthousiast over haar dichtwerk. Na het eerste gedicht nam ze het besluit om ze alle drie voor te lezen. Ze waren alle drie in de roos. En onderstreepten het thema van de komende Dag van de Dialoog, ‘Over de brug komen’.
Er is van haar een zeefdruk in omloop met de Willemsbrug erop en de tekst: “Wie een brug legt; naar een ander; kan altijd heen; en terug.”
Arjan Erkel gaf vervolgens in inleiding over zijn gijzeling in Dagastan en hoe hij daar met de mensen die hem in gijzeling hielden om is gegaan. Een indrukwekkend verhaal, dat vele toehoorders kippenvel bezorgde. Toch bracht Arjan het verhaal op een nuchtere manier met zo hier en daar de nodige humor er in. Zijn boodschap was duidelijk, blijf zo dicht mogelijk bij jezelf en probeer te begrijpen in welke situatie de ander zit.
Vervolgens werden in kleinere groepen de ervaringen uitgewisseld en bekeken hoe de deelnemers de Dag van Dialoog er over 10 uit zouden willen laten zien.
Aboutaleb kreeg na een korte pauze het woord en verteld over zijn eigen dromen. Eén droom was hem lang bijgebleven. ‘De droom dat ik vlieg als een vogel’, zei hij en maakte daarbij een gebaar alsof zijn armen vleugels waren en nam het publiek mee in zijn vlucht. Die droom is hij kwijtgeraakt. Drukte en de manier waarop zijn baan hem nu in beslag neemt zal daar een rol in gespeeld hebben. Hij droomde vroeger ook dat hij naar school ging en dat werd de koransschool. En daar droomde hij van een school waar met pen en papier geschreven werd. Degene die die droom voor hem waarmaakte is nog steeds in leven en hij is hem tot op de dag van vandaag dankbaar.
De Stad heeft volgens Aboutaleb veel dromen nodig!
Hij vindt dat in de rol beschermheer van de Dag van de Dialoog zeer belangrijk. Er moet ook onderscheid gemaakt kunnen worden volgens hem; tussen status quo en het wenselijke. Je moet lef hebben om het verschil te maken.
Een ander advies van de beschermheer was om het idee dat je je eigen boontjes moet doppen, soms naast je neer moet leggen. Hij zag een mevrouw met een kind van 5 jaar een zeil spannen over haar fiets. Het was voor hem duidelijk dat hen dat samen niet ging lukken. Op de vraag of hij hen zou helpen, was de trotse reactie van de vrouw, dat dat niet nodig was. Toch is hij gaan helpen en ze was hem daar heel dankbaar voor.
Hij haalde ook de gesprekken die hij heeft met Rotterdammers over veiligheid aan. Veel zaken worden dan aan hem opgehangen. Zij vraag was aan hen: kan ik over uw oren en ogen beschikken?
Zij uiteindelijke droom is dat men in Rotterdam in gesprek blijft en het verschil wil blijven maken.
Henk Oosterling gaf vervolgens een soort van tegen referaat. Henk komt uit een arbeidersgezin en ziet nog steeds hetzelfde in de wijken om hem heen. Hij woont in Rotterdam Zuid. En hij vroeg Aboutaleb om woorden als daden te willen zien en zoals hij dat noemde een reality check te maken.
Zijn wens is dat kinderen op de lagere scholen een vak leren om ook echt iets te doen te hebben in hun leven. En filosofie krijgen op de lagere school. Als je dat gaat doen? “I’m your man”, waren zijn laatste woorden.
Voorzitter René Kronenberg en kunstenaar Yasser Ballemans onthulden een ontwerp voor een herdenkinsgwerkstuk ter ere van het 10-jarig bestaan van de Dag van de Dialoog.
Helène Verbraak liet tot slot de hele zaal zingen. It’s a perfect day van Lou Reed. Het was tenslotte feest.
En iedereen zong, na wat korte aanwijzingen en een korte les in zingen van haar, mee.
Such a perfect day. Met zo’n mini symposium als kick off kan het niet anders dat 7 oktober, De dag van de Dialoog 2011, een perfect day wordt.