Na de preek trad zijn collega Johan Bos op als ceremoniemeester. Johan begon met een verklaring: “We hebben At gevraagd hoe hij zijn afscheid wilde. Met alles erop en eraan was zijn antwoord. Nou dat zal hij dan krijgen ook!” Er kwamen dan ook een aantal toespraken en er kwamen cadeaus. De eerste toespraak kwam van zijn zoon Minne, die zijn vader en de familie raak typeerde en hem bedankte voor de geërfde karaktereigenschappen. Geen makkelijke, lieve man, maar wel iemand die je niet snel vergeet en zeer betrokken. Die zijn stempel drukt op zijn omgeving. Weliswaar met emeritaat gaat, in ruste gaat, maar van die rust komt vast niets terecht.
De carrière van de predikant begon in Zunderdorp. Een plaatsje in de buurt van Amsterdam. Vervolgens Koog aan de Zaan en Zaandijk en daarna Rotterdam Crooswijk. Hij was ook een aantal jaren directeur van de stichting Oikos en hij sloot zijn carrière af in Rotterdam Pendrecht. Alle werkkringen waren vertegenwoordigd. Hij had zelfs een cadeautje voor hen en bood dat ook alle aanwezigen aan, weliswaar tegen betaling van een kleine prijs. Het ging om zijn gebundelde gebeden. Opgedragen aan zijn vrouw, Elly, die volgens hem alle gebeden kende, maar niets wist van het feit dat ze via een uitgever gebundeld waren. Zij kreeg het eerste exemplaar van een dankbare en ontroerde echtgenoot. Hij riep vertegenwoordigers uit de verschillende plaatsen waar hij gewerkt had naar voren en gaf hij hen ook een exemplaar. Waarna een ellenlange rij volgde met mensen, die het domineesechtpaar de hand wilde schudden.
Tot slot vroeg mevrouw Ubbels uit Zunderdorp het woord en zette haar dominee nog even heel mooi op zijn nummer: “Ik hoor dat je nog steeds met de politiek bezig bent. Dat is goed. Ik zal er verder het zwijgen over laten.”
In zijn preek zinspeelde hij ook op zijn politieke betrokkenheid. Pendrecht heeft dat ook geweten. Zijn kronieken in het kerkblad maakten vaak de tongen los.
Geen wonder dat er ook maatschappelijke organisaties uit de wijk aanwezig waren. Portefeuillehouder Lionel Martijn was één van hen en dagburgemeester Mario Bosch een andere. Marja Rutteman gaf hem een cadeau namens de bewonersorganisatie, waar de wijkpredikant nagenoeg iedere vergadering van bijwoonde. Die wijk en haar bewoners gingen hem aan het hart. Hij zorgde ervoor dat de woning van dokter Hefting uiteindelijk ook de naam van deze bijzondere arts kreeg en hij zorgde ervoor dat de portiekflat aan Ooltgensplaatweg uiteindelijk niet gesloopt wordt, maar gerenoveerd zal worden, zoals de woningen in het project Zuiderdiep. Misschien is het een goede geste om straks die flat de doktor Polhuisflat te noemen.