Het kerstverhaal had natuurlijk alles te maken met het geloof van Elly en Ruud. Het lied was een andere versie van psalm 118. Een lofzang op de god waarin zij diep geloven.
Elly deed het verhaal zittend in een stoel. Dat deed ook aan tante Lien denken. Maar dan houdt de vergelijking wel op. Elly spreekt niet zoals Wieteke van Dort dat al imiterend deed. Zij spreekt, zoals alle oudere Pendrechtenaren, keurig Nederlands. Het verhaal ging over mevrouw Van Kampen. In Indonesië geboren en opgegroeid en getrouwd met een Nederlandse man. Die man kwam om in het Jappenkamp en ook haar zoon overleefde dat kamp niet. Haar dochter ging naar Nieuw Zeeland en ze hoort niks meer van hen. Alleen zit ze nu in een kleine woning in Nederland. Ze praat hardop in huis. Vereenzaamd, dus. Haar gedachten gaan terug naar Indonesië en ze ziet zichzelf op de kampong in Indonesische kledij lopen.
Op kerstavond komt iemand van de kerk een kerstmand met lekkers brengen. De kaart in de mand maakt haar blij. Ze hoort bij het volk van de Heer. De Heer die door haar man ook haar Heer werd. Ze voelt zich uiteindelijk niet alleen.
Het verhaal is van Rie Stoové-Bauer en Elly deelde het uit aan wie het maar mee wilde lezen. Ze ondertekent het met Vitaal Pendrecht, Kerstmis 2005.
Elly heeft haar kook/eetgroep vanuit Het Verhaal voortgezet in de ruimte van de BOP. Die groep noemt zichzelf dan ook “De Vitale Smikkelaars”. Vitaal is ze. Het lot van mevrouw Van Kampen zal nooit haar lot worden, want ze kent heel Pendrecht en Pendrecht kent haar en zal nog veel van horen.
Samen met haar man Ruud speelt ze in de Pendrecht Monologen: Bestemming Nederland. Uit die monologen werden op donderdagmorgen in het IJspaleis gedeelten gespeeld. Cees Bavius, toneelregisseur, leidde de spelers in. Naast Elly en Ruud deden Irene Lareyne en Thea Abma, Nel van Dijk en Annie van der Velden hun verhaal over hun Pendrecht. Later in maart 2006 komen die Pendrecht Monologen op de planken op verschillende locaties in de wijk. En het belooft heel mooi te worden. Daar hebben de spelers in het IJspaleis al een indruk van gegeven. Cees Bavius is heel trots op de spelers en deed een oproep om eens langs te komen in de Toneelwinkel Pendrecht. Hij zit regelmatig met spelers in de voormalige winkel van RODA en kent inmiddels alle verhalen over die winkel. Hij staat open voor nieuwe spelers, dus als je denkt: “Ik heb ook wat te vertellen!” Schroom niet. Ga naar de winkel van RODA, die nu zo mooi Toneelwinkel Pendrecht heet.