Fatima was een actieve deelnemer aan haar tafel. Hier schept zij de harira op. Tijdens het diner ging onophoudelijk haar mobiele telefoon en hield ze haar agenda om de haverklap bij.
Zij zei burgemeester van Amsterdam te willen worden. Aan haar netwerk op de bijeenkomst te zien, gaat haar dat vast lukken. Ze kent iedereen en omhelst vooral veel vriendinnen in het politieke circuit. Maar ondertussen vertelde ze haar tafelgenoten ook nog even van alles over Marokko en de fraaie muziek uit het land van haar ouders. En dat allemaal in sappig Amsterdams.
In een interview zegt ze:
“Als wethouder ben ik bezig met het maken van beleid. Ik ben hier in Zeeburg verantwoordelijk voor het jeugdbeleid, het onderwijsbeleid, het kinderopvangbeleid en het grote stedenbeleid. Dat betekent dat ik verantwoordelijk ben voor de kwaliteit van het beleid dat we maken. Zorgen dat de voorzieningen goed op peil zijn, dat de scholen goed draaien en zorgen dat de kwaliteit van het onderwijs goed is.”
Op de vraag wat het is om Marokkaans wethouder te zijn, zegt ze: “Dat is eigenlijk wel grappig. Weet je, ik heb mezelf eigenlijk nooit gedefinieerd als Marokkaanse wethouder. Ik vind mezelf gewoon een Amsterdammer. Ik ben hier geboren en getogen. Ik ben ook Marokkaan, dat ontken ik niet. Ik stond er pas bij stil op het moment dat ik wethouder werd. Iedereen sprak me aan van: ‘Oh, je bent een Marokkaan en je bent wethouder. Wat leuk.’ Ik voel mij enorm vereerd. Het is natuurlijk ook een eer voor mijn eigen gemeenschap. Dat realiseer ik mij ook heel goed.”
Wordt u anders behandeld omdat u een hoofddoek draagt?
“Nee, niet echt. Maar ik ben erg bijdehand dus mensen durven ook niks tegen mij te zeggen. Ik kom gewoon voor mijn rechten op. Ik heb geen probleem en mijn collega’s ook niet, die vinden het normaal. Het heeft ook te maken met jezelf. Ik leg veel uit over mijn godsdienst. Je moet begrip kweken. Dat is ook je rol als moslim.”