Bijna 80 toehoorders bij de opening van het universitaire jaar en het in gebruik nemen van de Kinderfaculteit aan Plein 1953 nummer 192. Met een schetst van het perspectief van de Kinderfaculteit door Frank Kalshoven en een aanscherping van de opdracht door Bowen Paulle.
Gerard Smulders trad op als gespreksleider bij het Gastcollege van de Kinderfaculteit en de opening van het nieuwe universitaire jaar van de Pendrecht Universiteit.
Jaap Bakema
Gerard greep als opening van het college terug op Jaap Bakema. De Rotterdamse architect die naam gaf aan het bekende bureau Van den Broek en Bakema. Bakema ontwierp nieuwe toekomstgerichte woningtypen. Zo’n huis kwam er niet in Pendrecht, maar hij gaf aan één van de woonvormen wel de slogan “Welkom in Pendrecht” mee. Gerard is er dan ook trots op dat zijn dochter aan de JB Bakemakade woont. De toon voor het college werd daarmee op een mooie manier gezet.
Gerard vroeg daarna een warm applaus voor de rector magnificus van de Pendrecht Universiteit en de Kinderfaculteit, Bien Hofman, die met het juiste gewaad, een sjerp en een bijbehorende muts op, de zaal betrad.
De rector magnificus
De toespraak van Bien is in een volgend artikel terug te lezen.
Pendrecht groeiwijk
Na Bien was de vloer voor Frank Kalshoven, auteur, directeur van de Argumentenfabriek en columnist van De Volkskrant. Het laatste boek van Frank heet Groeiland.
Hij begon met de verrassende mededeling: “ik ben geboren in Pendrecht en voelde me hier toen ik zo voor dit gebouw Plein 1953 rondkeek meteen thuis”. Geroezemoes in de zaal. Hij komt toch uit Amsterdam? En hij bevestigde dat, maar zijn geboortewijk was Slotervaart en dat lijkt in alles op Pendrecht. Het plein heet daar alleen het Sierplein, maar verder dezelfde dingen.
Helder denken over economische bloei in Nederland, is de ondertitel van zijn boek. En hij nam het publiek dan ook mee in de ontwikkeling in Nederland van de laatste 60 jaar. Zo oud als Pendrecht is zeg maar.
Hij vroeg de mensen in wat voor wijk zij zouden willen wonen. In beeld kwamen 4 soorten van Krimpwijk naar Groeiwijk. De keuze was duidelijk. Nagenoeg de hele zaal zou in een groeiwijk willen wonen.
In zijn boek vraagt hij dan verder: Welke toekomst willen we? Aan de hand van de geschiedenis van de Nederlandse economie sinds 1950 vertelde hij hoeveel rijker we zijn geworden. Hij fileert het recente verleden, waarin Nederland, gebukt onder de crisis, tot de somberste landen van Europa hoorde. Maar op de lijn naar boven van de Nederlandse groei was de crisis van de jaren 80, maar een deukje en hij denkt dat de huidige crisis dat ook gaat zijn als we jaren later hierop terugkijken.
En dan leidt Kalshoven u de toekomst in. Hij schets vier toekomstbeelden voor Nederland en stelt vast dat we hierin echte iets te kiezen hebben. Een toekomst die (nog) beter is voor onze kinderen en kleinkinderen? Het kan. Groei is een keuze.
Zijn boek is een vrolijk boek. Een leerzaam boek. En ook nog eens een bruikbaar boek. Zij persenatie was dat ook. Frank verstaat de kunst om zijn publiek bij de arm te nemen en mee te laten denken. Vragen inspireren hem en gaven hem aanleiding tot de volgende dia.
In dat verhaal heeft Rotterdam een bijzondere plek. Een extra opgave, want de bewoners van die stad liggen een beetje achter en Pendrecht ligt daar weer op achterstand.
De opdracht voor de Pendrechters en hun kinderen is dan ook SCHOLING en nog eens scholing.
Aan het eind van dit artikel is in het eerste filmpje Frank Kalshoven te zien met in het kort de inhoud van het boek, dat eigenlijk ook de globale strekking van zijn presentatie was. Met daarbij uiteraard extra inzoomen op Pendrecht en de Kinderfaculteit.
Zijn presentatie komt binnenkort op deze website en die van de Pendrecht Universiteit en van de Kinderfaculteit.
En over Slotervaart? Kalshoven ging er weg, maar woont er sinds enige tijd weer en met veel plezier.
In het tweede filmpje aan het eind van dit artikel geeft Frank Kalshoven nog even kort de boodschap aan de Kinderfaculteit weer.
Pendrecht en New York
Na een korte pauze was het de beurt aan Bowen Paulle uit The South Bronx. Misschien wel de slechtste wijk van Amerika, aldus de onderzoeker van de Kinderfaculteit. Hij is socioloog en verbonden aan de Universiteit van Amsterdam. De stichting De Verre Bergen heeft Bowen gevraagd de Kinderfaculteit te volgen en dat doet hij dan ook vanaf begin 2014. Pendrecht en de faculteit spreken hem erg aan. Hij kent de problematiek. Zijn moeder was directeur van een Blijf van mijn Lijf, zoals hij dat noemt. Aan meerdere uitspraken van hem is te horen dat hij New Yorker is. Hij zei uit 212 te komen.
Dat de toestand in de VS wel een beetje anders is dan hier, maakte hij ook duidelijk. Aan de hand van cijfers liet hij zien dat een stevige aanpak met tutoring in Boston in korte tijd bij 14 jarigen spectaculaire vooruitgang liet zien.
Hij is wat de aanpak in Pendrecht betreft hoopvol gestemd. na vragen uit de zaal bevestigde hij dat de ouders er zeker bij betrokken moeten worden. Tutoring en concentratie zijn volgens hem de toverwoorden die van de Kinderfaculteit een succes kunnen maken. Concentratie is nodig. Niet van het is mooi weer en vandaag maar even niet. Nee studeren en blijven studeren.
Hij heeft Bien Hofman letterlijk horen zeggen: “Dat zijn ook onze kinderen!” En dat is volgens hem de spirit. Iedereen in de wijk moet zijn verantwoordelijkheid pakken.
In het derde YouTube filmpje aan het eind van dit artikel onderstreept Bowen Paulle zijn boodschap.
Er was overigens nog een persoonlijke noot van de onderzoeker. Hij bleek er erg trots op te zijn het nieuwe universitaire jaar te mogen openen en daarmee in de voetsporen van de door hem zeer gewaardeerde politicus Pieter Winsemius te mogen treden. Winsemius was de eerste die in 2011 een diesrede uitsprak bij het nieuwe universitaire jaar van de Pendrecht Universiteit. Hij kwam met hem in contact door de publicatie van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid over de aanpak van ‘moeilijke’ jongeren.
Het laatste YouTube filmpje neemt u mee naar de diesrede van Winsemius op 19 oktober 2011 in de St Bavokerk. Ook te bekijken op de site van de Pendrecht Universiteit.
Gewoon DOEN!!
Gerard Smulders vroeg beide gastdocenten nog even naar voren voor vragen uit de zaal.
Opnieuw viel een persoonlijk voorbeeld in dit geval van Frank Kalshoven op. Gewoon doen is zijn adagium. Hij kwam na zijn studie als jonkie bij de redactie van Elsevier en kreeg de opdracht om een interview te maken met Ad Melkert. Hij had nog nooit met een minister gesproken en zag er tegenop als tegen een berg. Met het advies van een oudere collega in zijn achterhoofd dat ook een minister maar een gewoon mens is als ie zijn kleren uit heeft, ging hij erop af. Dat wilde hij ook de kinderen en hun ouders in Pendrecht meegeven. Wel gewoon gaan doen, dus ….
Er was aan het eind van Gastcollege een lunch, gemaakt door de mensen van De Passage en opgediend door de vrijwilligers van de Kinderfaculteit, die laatsten werden dan ook even op een rijtje gezet en kregen een hartelijke ovatie uit het publiek.