“Ben ik eng of niet?”, schijnt deze deelnemer te zeggen.
“Het was een hele belevenis om eens mee te maken hoe in Pendrecht de boze Geesten verjaagd worden. Maar achteraf ben ik ben bang, dat dat niet gelukt is. Want de gezichten van de deelnemers waren angstwekkend en prachtig beschilderd. Dus vermoedelijk zijn de boze geesten veranderd in goede geesten en hebben ze vrolijk met ons mee gefeest. Ondanks die enge gezichten was het ook nog eens een gezellige tocht. Het geheel werd door ONZE eigen Pendrechtse BRASSBAND begeleid en wat ook niet vergeten mag worden is dat de moeders zorgden voor alles vanaf Plein 1953 tot bijna aan de Groenekruisweg, waar in het parkje nog een eng spook ons bang probeerde te maken. Dat lukte dankzij de dappere moeders en vaders niet. Vanaf die enge plek ging de optocht naar de BOP, waar de kinders verwend werden met: chocolade melk en snoep. Het was al met al een zeer geslaagde avond. Ook dit vind ik Vitaal Pendrecht.” aldus Gerard Boom.