Hij heeft er alle vertrouwen in dat het goed komt met zijn vinger. Hij was overigens niet gebroken, maar uit de kom geschoten en dat scheelt een stuk. De overige verwondingen vielen ook best mee. Maar het “lenken” ging niet zo goed met zijn middelvinger in zo’n strak verband.
Het regende veel in Oud Charlois en het parcours lag er nat bij, dus sturen was een bealngrijke zaak. “Goed sturen” moet je als wielrenner kunnen trouwens. Voor je het weet lig je op je gezicht en kun je op een ronde, waar je je zinnen op gezet had, zoals Herni Werner, op je buik schrijven.
Werner bleef er monter onder en hielp zijn ploeg vanaf de zijlijn langs de Frans Bekkerstraat. En als het te hard regende ging hij in de poort staan aan het begin van de Jaersveltstraat. Die Henri komt er wel, wordt vast een goede renner.