In memoriam: Gerda Matthijssen

Gerda Matthijssen 21-7-1955 * 19-8-2021

Via Marion van Zeeland, haar vrouw, kwam het verdrietige bericht dat Gerda is overleden.

Gerda heeft zich enorm ingespannen voor de wijk, met name voor het Arboretum. Samen met Marion heeft ze 7 jaar het Arbretum op orde gebracht en dat was bepaald geen kleinigheid. Vooral in de aanloopperiode was het allemaal niet eenvoudig, met heel veel geduld en gesprekken is het haar gelukt de talloze gebruikers met hun neuzen in grote lijnen dezelfde kant op te krijgen. Met de vele talen die er gesproken worden, gebeurde dat vaak met handen en voeten. Ook de totale binnenkant van het gebouw is door haar en Marion schoongemaakt en opnieuw in de verf gezet.

Niets was haar teveel.

Stagiaires begeleiden en zorgen dat ze een eindpresentatie konden geven.

Vrijwilligers aansturen, een luisterend oor bieden en omgaan met de soms moeilijke beperkingen.

De contacten onderhouden, zelfs in het weekeind wisten mensen haar nog te bereiken en zelden kregen ze ‘nee’ te horen.

Als het licht was blijven branden, een inbraakmelding kwam of er een meningsverschil was tussen de tuinders onderling, dan ging ze er toch weer “even” naar toe, want ja ……………

Vaak zei ze “streng moet je zijn, anders wordt het een zooitje”.

Bij de jaarlijkse afsluiting nam ze de leiding en stond ze erop dat het weer keurig en schoon achtergelaten werd. De laatste twee jaren waren erg moeilijk voor haar. Ze was ernstig ziek, maar bleef betrokken en deed wat ze kon want “ja, de tuin is mijn kindje, ik heb er afleiding door en doe wat ik kan”.

Het was toch door Gerda dat, toen ze eind vorig jaar vanwege haar gezondheid moest stoppen, de toon gezet is en nog steeds het profijt ervan zichtbaar is.

In 2019 kreeg Gerda de Clasien Kramer Speld en zij was er erg blij mee. Ze zag het als blijk van waardering.

Jarenlang heeft ze de In de Kijkerd in haar straat bezorgd en nam ze de gelegenheid te baat om daarna even bij te komen en te praten met een kopje koffie erbij.

Theater Pendrecht droeg ze een warm hart toe net als de miniconcertjes van de afgelopen jaren. Ook bij de verschillende colleges had ze vaak een mening die er toe deed.

Gerda, we zullen je missen en bedanken je voor alles wat je gedaan hebt.

Namens het bestuur,
Bien Hofman