Op 94-jarige leeftijd is op 20 januari 2023 Clasien Kramer overleden. We staan graag even stil bij haar overlijden en bij de geweldige, warme en betrokken persoon die ze was.
Clasien is op 30 augustus 1928 geboren te Gorssel in de Achterhoek. Ze vertrok later naar het hoge noorden van Groningen waar ze werkte als vroedvrouw. Vanuit het hoge noorden is ze samen met haar man Jan naar Pendrecht verhuisd en hier startte ze haar eigen verloskundigenpraktijk. Ze heeft heel wat moeders geholpen hun nieuwe wereldburgers op de wereld te zetten. Ze bewaarde alle geboortekaartjes in een plakboek. Ook haar tas/koffer met verloskundigenspullen heeft ze al die jaren bewaard. Deze ligt nu in het museumpje van woonzorglocatie Simeon en Anna waar Clasien haar laatste jaren heeft doorgebracht.
Clasien en Jan waren één van de eerste bewoners van Pendrecht en zij hebben Lotte Stam Beese, de architect van de wijk, nog persoonlijk gekend. Clasien heeft later een studie als maatschappelijk werk(st)er opgepakt en is voor de directie van Valckensteyn gevraagd. Na een jaar is ze gestopt als verloskundige en is bij de woningcorporatie OWG begonnen als maatschappelijk werk(st)er. Hier heeft ze het maatschappelijk werk opgezet en werd ze benoemd tot plaatsvervangend directeur van dhr. Ton tot dhr. Van Zuijlen aangesteld werd. Ze werd na haar pensionering commissaris tot het moment van de fusie.
Clasien leidde een handwerkgroep in Valckensteyn en was voorzitter van het Ouderenplatform Pendrecht. Verder deed ze vrijwilligerswerk bij Humanitas en Nivon. Als voorzitter zette zij verschillende activiteiten op van het Willemsenfonds. Kortom; zij was altijd bezig voor de bewoners van Pendrecht, ‘haar’ wijk.
Namens de PVDA werd Clasien gekozen voor de Charloise deelraad. Later werd ze fractievoorzitter. Ze heeft conversatielessen gegeven in het Vrouwenhuis Vitale Wereldvrouwen, maar gaf ook één op één les in de latere Rollatorwerkplaats, een activiteit van Vitaal Pendrecht.
Clasien heeft de ‘Karel de Stoute speld’ uitgereikt gekregen. Dit is een Charloise onderscheiding uitgereikt door de voormalige voorzitter van de deelgemeente Charlois.
Clasien heeft zich jarenlang ingezet als bestuurslid voor stichting Vitaal Pendrecht en was één van de initiatiefnemers van de Kinderfaculteit welke in het begin een onderdeel was van de Pendrecht Universiteit. Clasien vond het een prachtig concept en vond het onze wijk waardig. Het initiatief heeft verregaande gevolgen, zoals het Arboretum Pendrecht. Het voormalige pand aan het Plein 1953 is nu ingericht voor de jongeren. Samen met een collega-bestuurder heeft ze de gang naar Stichting De Verre Bergen gemaakt om een pakket activiteiten aan te bieden met de vraag of zij onze wijk wilden helpen. De Verre Bergen was van mening dat we bij de kinderen zouden moeten beginnen en daar was Clasien het roerend mee eens. Dit bleek een heel vruchtbare gang, want nu precies 10 jaar later is er heel wat ten goede veranderd.
Toen Clasien op hoge leeftijd stopte als bestuurder, is er een wijkprijs ingesteld met de naam van Clasien; de Clasien Kramer Speld. Er is een mooie speld ontworpen door Rien van Keulen, eveneens een prominente in de wijk. Bewoners kunnen iemand voor de speld voordragen die zich verdienstelijk heeft gemaakt voor Pendrecht. De inzendingen kunnen in een gesloten envelop aan het bestuur van Vitaal Pendrecht worden gestuurd en een onafhankelijke jury doet de beoordeling en de voordracht.
De roos op de rouwkaart is het symbool van de PVDA. Clasien is daar haar hele leven met hart en ziel lid van geweest. Ze is haar hele leven samen met Ida Maes ‘hun’ PVDA trouw gebleven en ze zijn een paar jaar terug hiertoe ook onderscheiden als de langste leden van de stad Rotterdam. Zolang het kon, gingen ze samen op 1 mei, de Dag van de Arbeid, naar het Spiekman monument op de Mathenesserdijk om traditiegetrouw de viering bij te wonen. Toen Clasien in Simeon en Anna opgenomen was en het ook voor Ida moeilijker werd om bij elkaar op bezoek te gaan, belde Ida haar op en zongen ze samen aan de telefoon de Internationale.
De bewoners van de wijk zijn haar dankbaar en zoals op de rouwkaart staat “Het laatste beetje is nu op, Clasien heeft haar steen verlegd op aarde”. En wat voor steen. Rust zacht.
