Al vroeg meldde de koster van de Sint Bavokerk zich voor de Pendrecht Theater Marathon. Ruud Pesik speelt ook in de Pendrecht Monoloog ‘Bestemming Nederland’. Voor alle zekerheid had hij een paraplu meegenomen. De berichten gaven daar alle aanleiding toe.
In de Toneelwinkel Pendrecht werd vooraf even gekeken, wie er nu allemaal meededen aan de bijzondere marathon. De oudste en meest gevatte speelster is Nel van Dijk. Zij wilde graag op de foto met een trouwe fan, haar zoon. Er waren nog een zoon en moeder in het publiek: moeder Alice en zoon Mario Bosch. De laatste met burgemeesterspenning om en klaar voor een lange dag als reisleider.
Hüseyin Karabulut en Orhan Zengin trokken vooraf, zoals het in een Turks huis hoort, de schoenen uit. Lachend laat Hüseyin zijn schoeisel zijn.
Natuurlijk kunnen ook Bien en Cor Hofman niet ontbreken als het om Pendrecht en om het toneel in de wijk gaat. “Ieder zijn eigen Pendrecht”, zegt Thea Abma ergens in de Pendrecht Monoloog ‘Alleen de Bomen zijn nog van Toen’, “de Rooien bij de rooien en de katholieken bij de katholieken.” En jawel er was een katholieke tafel bij de lunch.
Vanity moest na ‘Vensters’ even de rolstoel van tante Thea testen. Haar oma kijkt op de achtergrond lachend toe. Even ervoor speelden Nel van Dijk (op de achtergrond haar jas aantrekkend) op een rolstoel ernaast. Nel en Thea Abma speelden ‘Arendsogen’ en bekritiseerden onverbloemd de jongeren die ze vanuit hun denkbeeldige flat zagen. Zouden ze op dezelfde manier over Vanity praten? Vast niet!
Het neefje van Charifa Blinker nam ook deel aan de marathon. Zijn moeder had hem dik ingepakt, want buiten was het koud, maar in het Pendrecht Theater kun je in november ook best een muts gebruiken.
Stagiaire Ernst ten Bookum steekt na afloop zijn bewondering voor speelster Thea Abma niet onder stoelen of banken. Ze zijn in de loop der jaren vrienden geworden. Dat is wat het Pendrecht Theater doet.
Het bindt de spelers, stagiaires en het publiek en bouwt aan het Nieuwe Pendrecht.