Het oude receptieboek van 1988 lag opnieuw op tafel in de Westerscheldezaal van de Middelburgt. Aan de wand hangt een slinger met daarop hartelijk gefeliciteerd en hulde aan de jubilaris. Op 11 maart 1988 werd ze in het zonnetje gezet in het Buurthuis Centrum Pendrecht. In het receptieboek zitten wat foto’s en een krantenartikel. Er waren toen over de honderd bezoekers. Het ging om haar 25-jarig jubileum. Op donderdag 11 maart was de groep een beetje uitgedund, maar er was iets heel bijzonders en er hing een geheimzinnige sfeer. Miep Renirie vierde haar 40-jarig jubileum als vakkracht volksdansen. De aandachtige lezer zal het opvallen dat dat eigenlijk 41 jaar moet zijn. Vorig jaar overleed haar tweede echtenoot, dus stond haar hoofd niet echt naar een jubileum.
Ze woont sinds 1960 in de wijk en is ook van plan dat te blijven doen. Miep begon in 1963 met het volksdansen. Ze was ook vrijwilligster bij de kerstbrunch, organiseerde en leidde uitstapjes naar de Veluwe voor ouderen, organiseerde etentjes voor ouderen, was vrijwilligster bij de bingo, is altijd inzetbaar bij activiteiten voor ouderen en gaat binnenkort conversatielessen geven aan migrantenvrouwen. “Ze heeft een enorm sociaal gevoel en kan ook mensen enthousiast maken voor activiteiten,” zegt Ton van Haaften, die haar al 24 jaar kent eerst vanuit zijn werk in Centrum Pendrecht en later bij Charlois’ Welzijn. Hij noemt haar maatschappelijk werkster, omdat hij haar vaak in een hoekje met één van de bezoekers ziet en begrijpt, dat er weer een hart onder de riem gestoken wordt.
Zelf zegt ze: “Via de huisarts is me aangeraden om iets te gaan doen, toen mijn man overleed. Ik wilde graag iets organiseren en het blijven begeleiden.” Dat was 11 maart te zien aan de aanwezigen dan ook goed gelukt. De meeste aanwezigen waren niet van de jongsten meer. Maar mevrouw Lokker liet horen, dat dat niet hoeft te betekenen dat je langs de kant gaat zitten kniezen. Ze zong Miep een Nederlandse versie van de oude song “I could have danced all night” toe. En daarna laat een groep dames zien wat ze op het gebied van line dancen geleerd hebben van Miep Renirie.
“Het komt meestal neer op streng lesgeven. Al neem ik me steeds voor dat niet te doen. Maar de groepen vinden dat hartstikke goed, zijn daar dol op. Ze willen dat juist,” zegt ze zich een beetje verontschuldigend.
In het buurthuis hield haar zoon ook disco en werd er volop gedanst. “De vloer bewoog op de klanken van Black Sabbath, dus hield ik de platenspeler in mijn handen om te voorkomen dat de naald oversprong”, weet hij zich nog te herinneren. Hij legt de hele receptie vast op videoband.
Ontroerd was ze toen Lionel Martijn binnenkwam en haar toesprak en haar een zilveren Karel de Stoute speld opprikte. “Ik ben heel blij met deze speld en zal hem met ere dragen”, zei ze in haar dankwoord tegen de portefeuillehouder. Ze bedankte iedereen hartelijk en had een speciaal woord van dank over voor haar steun en toeverlaat Mieke, die haar vooral het laatste jaar met alles heeft bijgestaan.
Ook de directeur van Charlois’ Welzijn Rob Meijer sprak haar toe en Ton van Haaften overhandigde een cadeau en natuurlijk bleef de Middelburgt niet achter. Leo Suiker, Richard van den Berg en Jaap Tinus passeerden allemaal de revue. Vooral de oudere bezoekers konden niet genoeg krijgen van het feest. Toen de Westerscheldezaal leeg moest voor de volgende activiteit, werd de feestvreugde in de Mosselzaal voortgezet.