“Mooi transparant toneel”, zei hij, “alles wordt er precies bij de naam genoemd. Ik vind dat de spelers heel knap gespeeld hebben.”
Voorzitter Cemal Kumas van het Turks Huis zegt zelfs dat hij zijn tarnen nauwelijks kon bedwingen. Ook anderen hadden daar moeite mee. Want ook al heb je het verschillende keren gezien. Het verhaal van Hakeem en alle anderen blijft ontroeren. En lachen kun je trouwens ook. De grappen zijn niet van de lucht. Het spel van Orkun Durmaz, als Hakeem, en Shannon Zaalman in het begin over de stageopdracht van Hakeem en de typering van Pendrecht pakt iedereen direct op.
Het is ook mooi om Elske Lagrand en Rineke de Graaf samen bezig te zien. De discussie tussen hen houdt nooit op. En de filmpjes met Gijs van Krimpen als de meneer, die iedere keer als Hakeem hem belt te laat de telefoon oppakt, geweldig.
Opa en Dirk zijn ook types die je zo voor je ziet in Pendrecht en Bep van Krimpen zet een vrouw en dochter van Rotterdam neer, die zeer betrokken is bij haar stad, haar wijk en de mensen, die er in wonen.
Toneel gaat trouwens door in Pendrecht. Er is inmiddels een toneelwinkel. En begin februari komen de Pendrecht Monologen op de planken.