Organisator Jan van Dijk kijkt tevreden terug op zondagmiddagconcert

Zondagmiddag 5 februari was er een concert in de Open Hofkerk. In het kader van de Zondagmiddagmuziek waren er maar liefst twee koren, twee pianisten, twee organisten een slagwerker en een hele reeks solisten. Allemaal geleid door één dirigent, die trouwens ook optrad als organist en soms ook een partij meezong.

Naast de psalm, psalm 87, waaraan de kerk zijn naam dankt stond ook het Lied der Aarde van Huub Oosterhuis op muziek van Tom Löwenthal op het program, maar ook een prachtige uitvoering van ‘Captain Noah and his Floating Zoo’ van Michael Flanders en Joseph Horovitz. ‘Kapitein Noach en zijn drijvende dierentuin’ is een stuk dat in 1970 door Joseph Horovitz in populaire stijl gecomponeerd werd voor koor met piano. Voor Horovitz konden er ook bas en drums bij. Die ontbraken in de Open Hofkerk.
Het libretto, de tekst, werd geschreven door Michael Flanders gebaseerd op het bijbelverhaal over de zondvloed. Genesis 6 tot 9 om precies te zijn.

God gaf Noach opdracht om een ark te bouwen. De afmetingen staan er in de bijbel bij. Hij wilde van de zondige mensheid af en had speciale plannen met Noach en met de dieren op aarde. Iedereen in Noach’s omgeving moest erg lachen om die rare man, die een ontzettend groot schip bouwde op het land, geen zee te bekennen. Noach trok zich daar weinig van aan en timmerde rustig verder.
Het koor kwam op en keek naar het dak van de kerk. Ze verwachtten regen. En het ging ook ontzettend regenen.
Veertig dagen en veertig nachten lang onophoudelijke regen. De boot met Noach en zijn gezin erin en van elk dier twee exemplaren, een mannetje- en een vrouwtjesdier begon te drijven.
De regen hield ineens op en de boot liep vast op de berg Ararat ergens in oost Turkije. Eerst werd een kraai naar buiten gelaten door een patrijspoort, maar die kwam niet terug. Toen ging er een duif, die kwam wel terug. Toen ie nog een keer werd opgelaten kwam hij met een olijftakje in zijn bek. De boot kon open en de familie en de dieren gingen naar buiten.
God beloofde dat ie nooit meer een dergelijke vloed op aarde zou laten gebeuren en als bewijs zorgde hij voor de REGENBOOG. Een soort van nieuwe overeenkomst.
Het koor had sjaals om in de kleuren van die boog en aan het eind van de uitvoering schikten zijn zich van links naar rechts in de kleuren: violet, indigo, blauw, green, geel, oranje en rood.

Dat kwam mooi uit. In het Pendrecht Museum staat een ark op schaal gemaakt door Cor Ots. Hij zat ooit op de bedrijfsschool van de RDM en kan alles met hout maken wat ie maar wil. Bien Hofman is de zus van Cor. Zij was in oost Turkije en hoorde dat die ark daar ergens op die berg moest zijn gestrand. Of dat allemaal echt zo is gebeurd? Dat weet Bien niet zeker. Maar toch … Vroeger bij haar thuis werden door de vader van Cor en Bien allerlei dingen gemaakt. Zij vond het een fraai cadeautje voor haar kleinzoon, die om de één of andere reden Noah heet. Van het één kwam het ander. Broer Cor maakte die ark. De PLUSmarkt werkte mee door met dieren op dezelfde schaal reclame te maken. En dat is allemaal te zien in het Pendrecht Museum.

Tegenover de kerk in de Dinteloordstraat staat op een balkon een windmolentje en die heeft de kleuren van de regenboog. Dus prachtig allemaal, toch? Toeval ….. bestaat, of toch niet volgens Johan Cruijff, tenminste. Was er zondag geen regenboog om de overeenkomst te bezegelen. Er was wel een windmolentje in de juiste kleuren.

De organisator van de Zondagmiddagmuziek, Jan van Dijk, tevens de organist van de Open Hofkerk was na het concert zeer tevreden. De muziek was geweldig, de twee solisten uit België waren subliem, de dirigent, Willem Blonk is een kanjer, de koren waren excellent, het publiek was razend enthousiast en de entourage was met die ark op schaal helemaal af.

Op de pagina van de kerken staan berichten over het concert en wat er verder vertolkt werd.