Poppentheater op suikerfeest in de Halsterenstraat

Het echte suikerfeest was al een minstens week achter de rug, maar dat wordt in de Halsterenstraat niet erg gevonden. Het is tenslotte iedere dag suikerfeest. Dus werd woensdagmiddag 22 augustus aangegrepen om bij hen de afsluiting van de maand ramadan te vieren. Suiker- en poffertjesFeest met Poppentheater stond er op de uitnodiging.

Of het tijdstip en de mix juist was?

Daar valt achteraf op af te dingen.

Er werden veel bezoekers verwacht en er werd contact gelegd met Wim Noordegraaf of hij met zijn poppentheater het suikerfeest zou kunnen opvrolijken.

Dat kon.

Er was maar een klein budget, dus werd de kleine poppenkast besteld met een programma van twee voorstellingen met een tussenpauze dei groot genoeg is om de poppenspeler weer op adem te doen komen.

Vooraf staken de straatbewoners Lodewijk en Karim de koppen bij elkaar. Zij vroegen zich af of het allemaal wel goed zou gaan. Niet iedereen was immers thuis en op nummer 38 vond een verhuizing plaats. Bovendien zijn er ook weer allerlei nieuwe bewoners in de straat. Of die allemaal de gewenste sfeer in de straat aanvoelen?

Wim Noordegraaf kwam met zijn mobiele poppenkast de straat inrijden. Die kast past in zijn fraaie mini-bestelauto. ‘Weet hoe wij dat noemen?’, vroeg Sjannie aan de verzamelde kinderen uit de aangrenzende Wagenbergstraat, ‘een ijzeren hond!’

In de buurt van Crooswijk heeft zo’n ding weer een heel andere naam: een Crooswijk-Taxi.

In een mum van tijd had de poppenkastspeler de kast opgezet. Komt geen hout bij te pas. Statieven met doek ertussen en een geluidsinstallatie en zo’n zeven geheel zelfbedachte en zelgemaakte poppen op stokken maken het theater compleet. Niks ingewikkelds. Robuuste figuren, die niks te raden overlaten.

Een Chinees uitziende pop die steeds door het verhaal heen kwam met de kreet: ‘Loempia’s’

Alle stemmen doet Wim ook helemaal zelf. En de geluiden erbij, ook. Ongelofelijk snel op elkaar volgend en uitstekend getimed.

Of ze nu prinses Anneke heten of de heks zijn. Ook de buurman in de vorm van een skelet, die zegt dat ie ENG is, maar wat door de anderen en het publiek niet zo gezien wordt. Alle stemmen doet hij zelf. En het publiek helpt hem om het verhaal verder in te kleuren.

Kleine krukjes maakten het poppentheater compleet. Het hondje van Wim volgde het allemaal op één stap afstand van zijn baasje. Aan weerszijden van de kast werd een stevige toeschouwer geplaatst. Een windvlaag zou ervoor kunnen zorgen dat de voorstelling abrupt van zijn magieontdaan zou worden.

Op de website van Wim www.poppentheater.nl is heel goed inbeeld gebracht wat het poppentheater van Wim Noordegraaf allemaal te bieden heeft. Je kunt er ook zijn gegevens lezen en hem benaderen voor jouw eigen voorstelling.

Terug naar de Halsterenstraat.

De kinderen werden in het programma voor het feest eerst aan het werk gezet om doosjes te maken voor het opbergen van het snoep dat ze kregen. Of om hun vakantieverhalen op te schrijven. Dat lukte allemaal niet echt goed. De spanning van het op handen zijnde poppentheater was misschien te groot. En in het portiek naar de galerijwoningen werden op hetzelfde moment suikerspinnen gemaakt.
Dat trok ook aan het concentratievermogen van de jeugd.

De eerste voorstelling van het Poppentheater liep geweldig. Passerende buren hielden zelfs in en bleven met de fiets in de hand toekijken en –luisteren naar het fraaie spel.

In de pauze was er voor iedereen een waterijsje met naar ieders wens een eigen smaakje.

De tweede voorstelling ging minder goed. Een paar jongetjes hadden heel dicht op de poppenkast plaats genomen en waren niet meer te corrigeren.

Wim had in de pauze een spuitfles gevuld met water en had daar snode plannen mee. Helaas zaten het publiek en de theatermaker zo dicht op elkaar dat het ineens een heel ander spel werd.

Theater maken op straat is afhankelijk van een toegewijd publiek en die toewijding was misschien een beetje teveel op de proef gesteld.

Het feestje werd afgesloten met een portie poffertjes.

De Opzoomergroep had tenslotte ook op de uitnodiging gezet: Suikerfeest en Poffertjesfeest.

Een beetje te gemixed is misschien wel de juiste typering van de middag. Een mix met geslaagde en minder geslaagde onderdelen. De Opzoomergroep uit de Halsterenstraat hoopt dat het in de aangrenzende Wagenbergstraat het gaat lukken om de spanning een beetje onder de knie te krijgen.

Verder wordt er in de straat al weer nagedacht over de komende activiteit, de burendag op 22 september. Dan zijn de deelnemers aan de activiteiten hopelijk vooral de eigen buren.

Die onder elkaar nog veel napraten over de activiteit van woensdagmiddag.