Teruggaan of blijven? staat er in het Turks op de folder. Memis Demirci van het Nederlands Remigratie Instituut is uitgenodigd om in het Turks Huis de ontwikkelingen rond de remigratiewet toe te lichten. Zondagmiddag twee uur trof hij een aandachtig gehoor in het kleine gebouwtje aan de Sommelsdijkstraat 35.
Rond de veertig leden van de vereniging Turks Huis in Pendrecht maakten zich op voor het verhaal van Memis Demirci van het Nederlands Migratie Instituut. Het instituut volgt de ontwikkelingen rond de remigratiewet.
Een cijfer: in 2010 remigreerden 1520 mensen naar hun land van herkomst. Door het land heen bezochten vorig jaar 4606 mensen groepsvoorlichtingen van het instituut.
Zondag 20 november waren er rond de 20 mensen naar het Turks Huis gekomen om van Memis Demirci te horen wat de ontwikkelingen rond de remigratiewet zijn. Memis werd nauwlettend gevold en meteen aan de tand gevoeld over details van de wetgeving.
Hij weet van wanten. Hij geeft zowel in Nederland als in Turkije voorlichting en helpt cliënten van het instituut. Op de website van het instituut staat het volgende verhaal van de NMI-medewerker:
Voorlichting in Turkije
RemigrantenDesk voldoet aan verwachtingen
Na een gedegen voorbereiding reisden in maart de NMI-consulenten Memis Demirci en Ahmed Alakay naar het Egeïsche zeegebied in Turkije. Ze bezochten daar remigranten uit Nederland die in de regio Izmir zijn neergestreken. Tijdens de vierdaagse reis hielden Ahmed en Memis voorlichtingsbijeenkomsten in Izmir, Denizli, Usak en Bursa. De bezoekers waardeerden bijzonder dat het NMI naar Turkije was gereisd om hen te informe- ren en te helpen bij problemen rond hun remigratie.
Memis Demirci: De mensen waren erg enthousiast over de bijeenkomsten en verwachten dat we dit vaker gaan doen. Voor aanvang van onze reis hebben we meer dan 400 remigranten schriftelijk en telefonisch uitgenodigd. Bij aankomst bleek de belangstelling voor de bijeenkomsten groter dan we verwachtten. Meer dan 170 bezoekers kwamen op onze bijeenkomsten af. Onder hen waren ruim 50 vrouwen.Dat is opvallend, vult Ahmed Alakay aan. De vrouwen willen zélf gedegen geïnformeerd worden. Vaak zijn ze minder goed op de hoogte van hun rechten en hun positie wordt veelal bepaald door de keuzes van hun echtgenoot. Wat staat een vrouw bijvoorbeeld
te doen mocht haar man overlijden? Wat te doen als haar man wegloopt met een ander, wat zijn dan de gevolgen voor haar rechten binnen de Remigratiewet? Vooral vrouwen uit een tweede huwelijk, die met een remigrant zijn getrouwd ná diens vertrek uit Nederland, weten dat niet goed. Informatie van een onafhankelijke en professionele instantie over dit soort aangelegenheden wekt hun vertrouwen en maakt hen weerbaarder. Memis: Na het officiële deel van de groepsbij- eenkomsten stonden de mensen in de rij om ons hun problemen en vragen voor te leggen. Soms zitten remigranten zwaar in de proble- men. Waar mogelijk hebben we hun hulpvragen meteen opgelost. Met wat we niet ter plekke konden afhandelen, zijn we in Nederland aan de slag gegaan. De mensen zijn ongeduldig en wil- len persoonlijke aandacht. Dat kan ook eigenlijk niet anders, want als je meer dan 100 kilometer reist om ons te ontmoeten, dan wil je natuurlijk goed geïnformeerd en geholpen huiswaarts.
Er bestaat grote behoefte onder remigranten aan dit soort bijeenkomsten en aan actuele in- formatie en advies over de Nederlandse wet- en regelgeving op het gebied van sociale zeker- heid, belasting en remigratiebeleid. Uit de vele vragen die het NMI krijgt over vooral de AOW, de Remigratiewet en de pensioenregelingen blijkt dat het de remigranten vaak aan informatie ontbreekt.
Tevens bieden de bijeenkomsten remigranten de gelegenheid contact met elkaar te leggen. Ahmed: Men wil ook het hart luchten bij elkaar. Men voelt zich solidair vanwege die gedeelde achtergrond in Nederland. Remigranten nemen de ervaringen in Nederland mee naar eigen land en nog steeds wonen hun kinderen, kleinkinde- ren, familieleden en vrienden daar. Ze missen
de gemakken van het leven in Nederland, de omgang met elkaar, de orde en organisatie en natuurlijk ook het eten en drinken. Er zijn plan- nen geopperd om zich te organiseren en elkaar te ondersteunen. Uiteindelijk zitten ze allemaal in hetzelfde schuitje.
Het NMI zal inspelen op deze behoefte van Turkse remigranten aan informatie over de Nederlandse wet- en regelgeving. In de tweede helft van 2009 kregen zij een speciale aan hen gerichte nieuwsbrief toegestuurd.