Op 22 november 2005 vond de officiële oprichting plaats van Sangafi. Ze oefenen veel en laten zien wat je allemaal met je lijf kunt doen. Botten van plastic en spieren die zo soepel zijn en een soort muziek, die teruggrijpt op hun oorsprong: Afrika.
Ze noemen zichzelf onderdeel van de Marronse cultuur in Suriname.
Marrons verwijst in het Nederlands meestal naar gevluchte West-Afrikaanse slaven die in stamverband in de oerwouden van Suriname zijn gaan leven, en hun afstammelingen. De Engelse benaming Maroon (van het woord marronage), het Haïtiaanse Mawon en het Spaanse Cimarrón (‘wilde, vluchteling’, letterlijk ‘levend op bergtoppen’, van het Spaanse woord cima, ’top’) verwijzen in bredere zin naar weggelopen slaven in het Caraïbisch gebied, Midden-Amerika, Zuid-Amerika en Noord-Amerika. Marron volken werden aangetroffen van het Amazonebekken tot in de Amerikaanse staten Florida en North Carolina.
Overvallen door groepen Marrons kwamen vanaf de jaren 1520 voor. De nederzettingen van de Marrons stonden onder andere bekend als cumbes, palenques, quilombos, mocambos, ladeiras, of mambises.
In sommige landen zoals Suriname en Frans-Guyana zijn ook heden ten dage grote Marron-gemeenschappen te vinden.
Ze hebben enkelbanden met gedroogde pitten eraan. Ze gebruiken die banden als een soort van ritmesectie. Door het ritmisch bewegen en het geluid dat die banden maken, heb je ineens een extra geluid erbij.
Ze wisten al de toeschouwers op het puntje van hun stoel te krijgen.
Wil je meer weten? Kijk op www.sangafi.com