Sherene en Emre waren winnaars van een actie tijdens de Olympische Spelen van Pendrecht. Hun ballon kwam het verst. De wind stond helemaal verkeerd, dus kwamen de reacties dit keer niet uit Duitsland of Denemarken of ergens van een schip op de Oostzee.
Nee, hun kaartjes kwamen terug uit Rozenburg en haalden net de Noordzee niet. Het was windstil tijdens de openingsceremonie van ‘Of Mice & Mozart’ op 27 september vorig jaar. De ballonnen van Sherene en Emre kwamen toch nog ver en er waren aardige mensen, die het kaartje aan de ballon terugstuurden. Het winnende duo kreeg een Vipbehandeling van het Pendrecht Theater. Zij mochten de voorbereidingen van de spelers meemaken. Kregen dus een kijkje achter de schermen.
Ze zaten op de voorste rij en er ontging hen dus helemaal niks. Nou kan je dat gemakkelijk overkomen, want ‘Schuren’ is geen simpel schouwspel. De spelers spelen dat zij een toneelstuk maken in het kader van het jongerenjaar en ze willen er een prijs mee verdienen. Ze willen naar New York. Wat jongeren altijd parten speelt bij het aangaan van opgaaf is dat je zelf je leven nog niet zo erg in de hand hebt en dat je omgeving ook geweldig in beweging is. IJsschotsen lopen op een oceaan waar een storm over heen gaat, zoiets.
Ze willen dus een stuk spelen over seks nog maar liefs. Maar komen uiteindelijk op iets heel anders uit. “Ze spelen een stuk over liefde”, aldus Cees Bavius, de regisseur van de Pendrecht Podium Academy. Pieta Bot maakte de teksten op basis van gesprekken en oefeningen met de jongeren. Het zijn er 11 en ze hebben allemaal een ding gemeen. Ze komen uit Pendrecht en dat is hun wijk. Die ene speelster uit Zuidwijk is de hele dag in Pendrecht te vinden, dus dat speelt geen rol. Hun wijk is een achterstandswijk, maar voor hun is het hun leven, hun wijk dus. En daar willen ze geen kwaad woord over horen.
Als kijker kom je wel terecht in hun wereld en beleef je dezelfde ervaring: je weet niet waar je kijken moet en je wordt vaak op het verkeerde been gezet. Paris wordt een intellectueel genoemd, omdat hij de karnt leest en hij speelt een loverboy in het stuk, terwijl hij echt verliefd raakt op Jahlissa en haar wil tegenhouden om in te gaan op de dingen die hij van haar vraagt te doen. Hij wordt ook door anderen gestuurd en raakt vreselijk in de war. Hij speelt echter zijn rol fantastisch. Als hij opkomt klinkt het liedjes uit The Pink Panter en knipt hij met zijn vingers. Het publiek gaat vanzelf meedoen. Publiek gaat dus ook meespelen. En dat is nou juist helemaal de bedoeling van het Pendrecht Theater.
Er was dinsdag 12 mei iets extra’s. Als je gaat spelen voor je leeftijdsgenoten komt er altijd een extra hindernis. Je voelt en je wordt bekeken door je vrienden en vriendinnen en die gaan ook direct reageren. De flitslampjes van de mobiele telefoons flitsen aldoor op. Je wordt dus ook nog vastgelegd. Je kunt je onsterfelijk maken, maar ze kunnen ook achter hun hand om je gaan lachen en dat is op jouw leeftijd extra pijnlijk, toch.
Het was dan ook om die reden, dat regisseur Cees Bavius om een extra applaus na afloop vroeg en helemaal in de wolken was aan het eind van de avond. Dat was ie verderop in de week nog steeds.
‘Schuren’ is een prachtig stuk theater en dat moet je echt gezien hebben. Dus kijk naar de activiteitenkalender en reserveer een plekje op een komende speeldatum.