Toen het gezelschap de bus in ging waren ze nog niet uitgezongen. En er klonk een kreet: “We gaan door tot aan de Hoek!”
En de bezoekers? Die hadden het minstens zo goed naar hun zin gehad. Gerard Stoevelaar vertelde glunderend bij het sluiten van het wijkgebouw, dat er een niet van echt te onderscheiden Vader Abraham in kledij in het gezelschap zat en dat er bij “Ik sta op wacht” naar hartelust werd meegezongen.
Dat het een schot in de roos was bleek wel uit een opmerking van één van de bezoekers: “Ik ben blij dat er wat gebeurt in Pendrecht!” De Middelburgt is immers voor veel mensen uit de wijk net aan te lopen, lekker dichtbij. De Larenkamp wordt voor hen al een hele onderneming. Vooraf werd het jammer gevonden dat er zowel in de Middelburgt als in de Open Hofkerk een uitvoering voor een breed publiek was. Achteraf kan gezegd worden dat in beide gevallen geen mensen meer bij konden. Met reden voor elk wat wils in de wijk.